"με τσιγάρο φεύγουνε στα χείλη ... " , 14 Αυγούστου 1996 !!!

Η δολοφονία του Τάσου Ισαάκ (11 Αυγούστου 1996) , 

τρεις ημέρες πριν εκείνης του εξαδέλφου του, Σολωμός  Σολωμού & 

Η στιγμή της δολοφονίας του Σολωμός Σολωμού (14 Αυγούστου 1996)

***

Πάντα γελαστοί - 1996                 

Στίχοι:   Άλκης Αλκαίος

Μουσική:   Θάνος Μικρούτσικος

Δημήτρης Μητροπάνος

Της νύχτας οι αμαρτωλοί και της αυγής οι μόνοι

θέλουν βαρύ ζεϊμπέκικο και νευρικό τιμόνι

σε τόπους τριγυρίζουνε σβησμένους απ’ το χάρτη

για μια σταγόνα ουρανό για μιαν αγάπη σκάρτη

Όσοι με το Χάρο γίναν φίλοι

με τσιγάρο φεύγουνε στα χείλη

στα τρελά τους όνειρα δοσμένοι

πάντα γελαστοί, πάντα γελαστοί

πάντα γελαστοί και γελασμένοι

Τα νιάτα μας διαδρομή Αθήνα Σαλονίκη

μια πόλη χτίσαμε μαζί κι ακόμα ζω στο νοίκι

έπεσα να σ’ ονειρευτώ σε ψάθα από φιλύρα

κι είδα πως βγάζει η νύχτα φως και τ’ όστρακο πορφύρα

Όσοι με το Χάρο γίναν φίλοι

με τσιγάρο φεύγουνε στα χείλη

στα τρελά τους όνειρα δοσμένοι

πάντα γελαστοί, πάντα γελαστοί

πάντα γελαστοί και γελασμένοι

Όσοι με το Χάρο γίναν φίλοι

με τσιγάρο φεύγουνε στα χείλη

στα τρελά τους όνειρα δοσμένοι

πάντα γελαστοί, πάντα γελαστοί

πάντα γελαστοί και γελασμένοι               

***

Ήταν τρελός - 2009        

Στίχοι:   Χρήστος Κρετσόβαλης

Μουσική:   Βασίλης Δήμας

Νότης Σφακιανάκης

Ήταν τρελός, γι’ αυτό και τού πρεπε η δόξα,

κι αυτοί τον πρόδωσαν με θάνατου φιλί .

Ενός τρελού πάντα μπροστά τραβάει η λόξα,

για να φοβούνται και να κρύβονται οι δειλοί.

Ήταν τρελός, γι’ αυτό τον ξέχασαν οι αγύρτες,

σαν το τσιγάρο του στα χείλη η ζωή.

Από τι φτιάχνονται των προδοτών οι φύτρες,

και δεν τιμούνε όσους έχουνε φωνή…

Τρελό αδέλφι μου, έγινες ντέρτι μου,

σ’ ένα τραγούδι πόσο θάρρος να στριμώξω;

Γίνε σημαία μου κι έλα παρέα μου,

αυτούς στον σβέρκο μου που κάθισαν να διώξω.

Στα μαύρα χόρευε με δοξαριές θανάτου,

ούτε τον ένοιαζε που φεύγει και μαγκιά του.

Ήταν τρελός κι αυτοί χαράμισαν μια σφαίρα,

γιατί οι δειλοί πάντα τους άοπλους χτυπούν.

Μα, αυτός αθάνατος γυρίζει στον αγέρα

κι αυτοί οι αθάνατοι δεν φεύγουν, πάντα ζουν!..

Τρελό αδέλφι μου, έγινες ντέρτι μου,

σ’ ένα τραγούδι πόσο θάρρος να στριμώξω;

Γίνε σημαία μου κι έλα παρέα μου,

αυτούς στον σβέρκο μου που κάθισαν να διώξω.

Στα μαύρα χόρευε με δοξαριές θανάτου,

ούτε τον ένοιαζε που φεύγει και μαγκιά του.

Τρελό αδέλφι μου, έγινες ντέρτι μου,

σ’ ένα τραγούδι πόσο θάρρος να στριμώξω;

Γίνε σημαία μου κι έλα παρέα μου,

αυτούς στον σβέρκο μου που κάθισαν να διώξω.

Στα μαύρα χόρευε με δοξαριές θανάτου,

ούτε τον ένοιαζε που φεύγει και μαγκιά του.

****

Τάσσος Ισαάκ - Σολωμός Σολωμού 

http://toklisma.blogspot.gr/2010/08/2-11-1996.html