Η Lara Fabian τραγουδά το Caruso, ένα πασίγνωστο Ιταλικό τραγούδι, που έγραψε και πρωτοτραγούδησε ο Lucio Dalla.
Ο Lucio Dalla έγραψε το τραγούδι αυτό για να τιμήσει τον μεγάλο τενόρο Enrique Caruso το 1986. Είναι μια ρομαντική αφήγηση των τελευταίων χρόνων του τενόρου στο Σορρέντο και τη Νάπολι.
Ο Καρούζο είχε μια πολύ δύσκολη ζωή στην Ιταλία, και ήταν περισσότερο αναγνωρισμένος στις ΗΠΑ. Είχε έναν πολύχρονο γάμο και 2 παιδιά αλλά η γυναίκα του τον παράτησε για τον σοφέρ τους. Ο Καρούζο γνώρισε μια κοπέλα 20 χρόνια μικρότερη του τη Dorothy Benjamin και μαζί έκαναν μια κόρη, τη Γκλόρια.
Ο Dalla έγραψε λοιπόν το τραγούδι Caruso σαν να ήταν τα λόγια του τενόρου προς την τελευταία του σύζυγο. Ηταν εκείνος που το τραγούδησε πρώτος, ενώ μετά το τραγούδι έγινε ακόμα μεγαλύτερη επιτυχία με τη φωνή ενός άλλου μεγάλου, του Luciano Pavaroti. Επιλέγω την ερμηνεία της Fabian γιατί σπάνια μια γυναίκα τραγουδά το τραγούδι αυτό και γιατί αυτή η κοπέλα προσδίδει μια τρυφερότητα στο κομμάτι που μάλλον δεν την έχουμε ξαναδεί.
Παραθέτουμε τους στιχους του Caruso μεταφρασμένους, αλλά όπως πάντα ισχύει με τα ερωτικά τραγούδια, η ελληνική μετάφραση χάνει λίγο σε σχέση με τα ιταλικά.
Lara Fabian, Caruso, στιχοι σε μεταφραση
Εδώ που η θάλασσα λαμπυρίζει και ο άνεμος φυσά δυνατά
πάνω σε μια παλιά ταράτσα μπροστά στον κόλπο του Σορέντο
ένας άνδρας αγκαλιάζει μια κοπέλα, μετά αρχίζει να κλαίει
έπειτα καθαρίζει τη φωνή του και ξαναρχίζει το τραγούδι (να τραγουδά)
πάνω σε μια παλιά ταράτσα μπροστά στον κόλπο του Σορέντο
ένας άνδρας αγκαλιάζει μια κοπέλα, μετά αρχίζει να κλαίει
έπειτα καθαρίζει τη φωνή του και ξαναρχίζει το τραγούδι (να τραγουδά)
Σε αγαπώ πάρα πολύ
μα τόσο τόσο πολύ, ξέρεις
τώρα πια μια αλυσίδα
που λιώνει το αίμα μέσα στις φλέβες, ξέρεις.
μα τόσο τόσο πολύ, ξέρεις
τώρα πια μια αλυσίδα
που λιώνει το αίμα μέσα στις φλέβες, ξέρεις.
Είδε το φως στη μέση της θάλασσας, σκέφτηκε τις νύχτες εκεί στην Αμερική
αλλά ήταν μόνο οι βάρκες και η άσπρη γραμμή ενός έλικα
ένιωσε τον πόνο στη μουσική και σηκώθηκε από το πιάνο
αλλά όταν είδε το φεγγάρι να έρχεται από ένα σύννεφο
ακόμη κι ο θάνατος φαινόταν γλυκός
κοίταξε στα μάτια του κοριτσιού εκείνα τα μάτια (που ήταν) πράσινα όπως η θάλασσα
έπειτα ξαφνικά ένα δάκρυ έτρεξε και πίστεψε ότι θα πνιγόταν.
αλλά ήταν μόνο οι βάρκες και η άσπρη γραμμή ενός έλικα
ένιωσε τον πόνο στη μουσική και σηκώθηκε από το πιάνο
αλλά όταν είδε το φεγγάρι να έρχεται από ένα σύννεφο
ακόμη κι ο θάνατος φαινόταν γλυκός
κοίταξε στα μάτια του κοριτσιού εκείνα τα μάτια (που ήταν) πράσινα όπως η θάλασσα
έπειτα ξαφνικά ένα δάκρυ έτρεξε και πίστεψε ότι θα πνιγόταν.
Σε αγαπώ πάρα πολύ
μα τόσο τόσο πολύ, ξέρεις
τώρα πια μια αλυσίδα
που λιώνει το αίμα μέσα στις φλέβες, ξέρεις.
μα τόσο τόσο πολύ, ξέρεις
τώρα πια μια αλυσίδα
που λιώνει το αίμα μέσα στις φλέβες, ξέρεις.
Δύναμη των στίχων όπου κάθε δράμα είναι ψεύτικο
που με λίγο μέικ απ και μίμηση μπορείς να γίνεις κάποιος άλλος
αλλά δυο μάτια που σε κοιτάνε τόσο κοντά και πραγματικά
σε κάνουν να ξεχνάς τα λόγια μπερδεύοντας τις σκέψεις
έτσι το καθετί γίνεται μικρό ακόμη κι οι νύχτες εκεί στην Αμερική
γυρνάς και κοιτάς τη ζωή σου σαν μια γραμμή ενός έλικα
αλλά, ναι, είναι η ζωή που τελειώνει αλλά δεν το σκέφτεται και πολύ
αντιθέτως ένιωθε πια ευτυχισμένος και ξανάρχισε το τραγούδι του.
που με λίγο μέικ απ και μίμηση μπορείς να γίνεις κάποιος άλλος
αλλά δυο μάτια που σε κοιτάνε τόσο κοντά και πραγματικά
σε κάνουν να ξεχνάς τα λόγια μπερδεύοντας τις σκέψεις
έτσι το καθετί γίνεται μικρό ακόμη κι οι νύχτες εκεί στην Αμερική
γυρνάς και κοιτάς τη ζωή σου σαν μια γραμμή ενός έλικα
αλλά, ναι, είναι η ζωή που τελειώνει αλλά δεν το σκέφτεται και πολύ
αντιθέτως ένιωθε πια ευτυχισμένος και ξανάρχισε το τραγούδι του.
Σε αγαπώ πάρα πολύ
μα τόσο τόσο πολύ, ξέρεις
τώρα πια μια αλυσίδα
που λιώνει το αίμα μέσα στις φλέβες, ξέρεις.
μα τόσο τόσο πολύ, ξέρεις
τώρα πια μια αλυσίδα
που λιώνει το αίμα μέσα στις φλέβες, ξέρεις.
Caruso Στιχοι Lara Fabian
Qui dove il mare luccica
E tira forte il vento
Sulla vecchia terazza
Davanti al golfo di surriento
E tira forte il vento
Sulla vecchia terazza
Davanti al golfo di surriento
Un uomo abbraccia una ragazza
Dopo che aveva pianto
Poi si sciarisce la voce
E ricomincia il canto
Dopo che aveva pianto
Poi si sciarisce la voce
E ricomincia il canto
Te voglio bene assai
Ma tanto tanto bene sai
E una cantena ormai
Che sciogliei sangue dint’e vene sai
Ma tanto tanto bene sai
E una cantena ormai
Che sciogliei sangue dint’e vene sai
Vide le luci in mezzo al mare
Pens alle notti l in Àmerica
Ma erano solo le lampare
E la bianca scia di un’elica
Pens alle notti l in Àmerica
Ma erano solo le lampare
E la bianca scia di un’elica
Sent il dolore nella musica
E si alz dal pianoforte ma quando vide uscire
La luna da una nuvola
Gli sembro pi dolce anche la morte
E si alz dal pianoforte ma quando vide uscire
La luna da una nuvola
Gli sembro pi dolce anche la morte
Guardo negli occhi la ragazza
Quegli occhi verdi come il mare
Poi all’improvisso usci una lacrima
E lui credette di affogare
Quegli occhi verdi come il mare
Poi all’improvisso usci una lacrima
E lui credette di affogare
Te voglio bene assai
Ma tanto tanto bene sai
E una cantena ormai
Che sciogliei sangue dint’e vene sai
Ma tanto tanto bene sai
E una cantena ormai
Che sciogliei sangue dint’e vene sai
Potenza della lirica
Dove ogni dramma un falso
Che con un po’di trucco e con la mimica
Puoi diventare un altro
Dove ogni dramma un falso
Che con un po’di trucco e con la mimica
Puoi diventare un altro
Ma due occhi che ti guardano
Cos vicini e veri
Ti fan scordare le parole
Confondono I pensieri
Cos vicini e veri
Ti fan scordare le parole
Confondono I pensieri
Cos diventa tutto piccolo
Anche le notti l in Àmerica
Ti volti e vedi la tua vita
Dietro la scia di un’elica
Anche le notti l in Àmerica
Ti volti e vedi la tua vita
Dietro la scia di un’elica
Ma si la vita che finisce
E non ci penso poi tanto
Anzi si sentiva gi felice
E ricomincio il suo canto
E non ci penso poi tanto
Anzi si sentiva gi felice
E ricomincio il suo canto
Te voglio bene assai
Ma tanto tanto bene sai
E una cantena ormai
Che sciogliei sangue dint’e vene sai
Ma tanto tanto bene sai
E una cantena ormai
Che sciogliei sangue dint’e vene sai
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου