«Ο Άρειος Πάγος διέβη το κατώφλι της γελοιότητας» επεσήμανε φιλοκυβερνητικός (!) ιστολόγος, με αφορμή την υπερβολική και πέραν πάσης λογικής, έκτακτη συνεδρίαση στο Ανώτατο Δικαστήριο, λόγω της ανάρτησης στο ιστολόγιο των εφέδρων.
Το σύστημα διέβη το κατώφλι του πανικού θα έλεγα εγώ.
Η κρίση πανικού «δια ασήμαντην αφορμήν» εμπεριέχει και στοιχεία γελοιότητας και υπερβολές και άστοχες ενέργειες.
Αυτή η ενέργεια των Ανωτάτων Δικαστών είναι απλώς το αποκορύφωμα ενός σύγχρονου κυνηγίου. Πρόκειται για κυνήγι μαγισσών. Όπως τον Μεσαίωνα η Ιερά Εξέταση αναζητούσε μετά μανίας μάγισσες (συνήθως διαταραγμένες ψυχικά ή διανοητικώς καθυστερημένες) για να τις κάψει στην πυρά, έτσι και οι σύγχρονες εξουσίες (όλες· της τετάρτης συμπεριλαμβανομένης) αναζητούν φασίστες (αναλόγων διανοητικών προσόντων). Τον Μεσαίωνα, όταν τελείωσαν οι (ελάχιστες) μάγισσες και δεν υπήρχε τίποτε άλλο να καεί, η Ιερά Εξέταση συνέχιζε ακάθεκτη. Έπιανε αθώες υπάρξεις, τις βασάνιζε, αυτές «ομολογούσαν» και καίγονταν στην πυρά. Στον σύγχρονο μεσαίωνα τα ίδια. Καμιά αλλαγή, καμιά πρωτοτυπία. Τελείωσαν οι φασίστες και σειρά έχουν οι πατριώτες.
Τα πειστήρια-τεκμήρια του «φασισμού»; Μια κουβέντα (ίσως άστοχη, άκαιρη, ή ανόητη), μια διαμαρτυρία, μια πρόταση, μια κραυγή αγωνίας. Αρκεί να έχει πατριωτική βάση ή, έστω, πατριωτική απόχρωση.
Όλα αυτά χαρακτηρίζουν τον σύγχρονο φασίστα. Και φυσικά τα σύμβολα. Ποια είναι τα φασιστικά σύμβολα για τα οποία προβλέπεται καύση στην πυρά;
Μα η εμφάνιση (κούρεμα, χρώμα και τύπος ένδυσης, στολή) και φυσικά η Ελληνική Σημαία και ο Σταυρός του Κυρίου. Αν μάλιστα βρούμε και κανένα αρχαιοελληνικό σύμβολο (μαιάνδρους κτλ) ή αγκυλωτό σταυρό, ακόμα καλύτερα.
Και μια και ανέφερα για αγκυλωτούς σταυρούς, ορίστε:
Οι αγκυλωτοί σταυροί στο κιγκλίδωμα που βλέπετε, είναι εκεί, Πανεπιστημίου 12, σε κοινή θέα. Κοσμούν το πανέμορφο κτίσμα που είναι γνωστό ως «Ιλίου Μέλαθρον» και κτίσθηκε το 1880 (!), από τον γίγαντα Ερνστ Τσίλερ, για να στεγάσει τον επίσης γίγαντα Ερρίκο Σλίμαν (ναι αυτόν που ανέσκαψε Τροία και Μυκήνες). Πρόκειται για αλλοδαπούς Φιλέλληνες που δεν χρειάζονται άλλες συστάσεις. Η λατρεία τους για την κλασσική Ελλάδα και η αγάπη τους για κάθε τι ελληνικό ήταν απεριόριστες.
Σύμφωνα λοιπόν με την νυν κρατούσα άποψη, ο συνδυασμός ελληνολατρείας-αρχαιολατρείας και αγκυλωτών σταυρών στην πρόσοψη, καθιστά τους Φιλέλληνες γίγαντες φασίστες, οπότε (πλειοδοτώ σε ανοησία) θα πρέπει να κατεδαφίσουμε το κτίριο (ως μνημείο του φασισμού) και να απαλείψουμε τα ονόματα των ευεργετών από πλατείες-οδούς, ιστορικά και αρχιτεκτονικά βιβλία κτλ κτλ. Να ξαναγράψουμε δηλαδή την ιστορία, προς χάριν (και τέρψιν) των σύγχρονων «αντιφασιστών».
Και ακόμη:
Όπως θα θυμάστε οι παλαιότεροι και πρέπει να πληροφορηθείτε οι νεότεροι, το κτίριο κατά τα έτη 1929-1934 στέγαζε το Συμβούλιο της Επικρατείας και κατά τα έτη 1934-1982 τον … Άρειο Πάγο!
Αυτό ασφαλώς σημαίνει (κατά την τρέχουσα αντίληψη) ότι οι τα Ανώτατα αυτά Δικαστήρια και οι κολοσσοί δικαστικοί που τα στελέχωναν, επί 50 και πλέον χρόνια λειτουργούσαν εντός φασιστικής σχεδίασης φασιστικών εγκαταστάσεων, χωρίς ποτέ να διαμαρτυρηθούν αν και τα φασιστικά σύμβολα ήταν προφανή, πράγμα που τους καθιστούσε οπωσδήποτε συνενόχους φασιστικού εγκλήματος. Και (συνεχίζω την πλειοδοσία ηλιθιότητας και προκατάληψης) επειδή ο Άρειος Πάγος μετεγκαταστάθηκε το 1982 για λόγους καθαρώς χωροταξικούς και τίποτε άλλο, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι το φασιστικό αυτό Σώμα ουδέποτε μετανόησε για την πεντηκονταετή του δράση υπό τα φασιστικά σύμβολα, πράγμα που βαραίνει και τους σημερινούς Αρεοπαγίτες, καθιστώντας τους κι αυτούς φασίστες!
Όπως αντιλαμβάνεται κανείς, η βλακεία είναι πολύ ισχυρότερη του φασισμού.
Θα πρέπει λοιπόν στην Δικαστική Εξουσία, σε ανώτατο επίπεδο, να υποβληθούν ορισμένα ερωτήματα:
Πώς είναι δυνατόν μία και μόνη ανάρτηση ενθουσιώδους, απηυδυσμένου, επιπολαίου ή ανοήτου ανθρώπου (ανθρώπων) να συνιστά κίνδυνο για το πολίτευμα της Δημοκρατίας και να μην συμβαίνει το ίδιο για άνω των 50.000 (πενήντα χιλιάδων) γραπτών μηνυμάτων κινητής τηλεφωνίας του Δεκεμβρίου του 2008; (Για το κείμενο των εφέδρων προτείνω να απορριφθεί το ενδεχόμενο προβοκάτσιας, διότι αν το δεχθούμε, θα πρέπει να θεωρήσουμε το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας ως μέλος ή θύμα της προβοκάτσιας και δεν ξέρω ποιο είναι το χειρότερο).
Πώς είναι δυνατόν να απειλείται η Δημοκρατία από μεμονωμένες ενέργειες πολιτών ή, έστω, από εγκληματική οργάνωση χωρίς κανένα λαϊκό έρεισμα (που απλώς εξαργυρώνει την απέχθεια προς τα διεφθαρμένα κόμματα) και να μην απειλείται από τα ίδια τα κόμματα που καταλύουν το Σύνταγμα;
Πώς είναι δυνατόν, εν τέλει, να επίκειται κατάλυση ενός πολιτεύματος που έχει ήδη καταργηθεί στην πράξη; Υπενθυμίζω ότι στη Δημοκρατία άρχει ο λαός. Στην Ελληνική Δημοκρατία πρέπει να άρχει ο ελληνικός λαός. Όταν ξενόδουλοι πολιτικοί εκχωρούν εθνική κυριαρχία, στερούν πραξικοπηματικά από το λαό μέγα μέρος της αρχής του, της εξουσίας του δηλαδή πάνω στη γη του, τον πλούτο του, τις παραδόσεις και τα πιστεύω του. Η Δημοκρατία στην Ελλάδα δεν κινδυνεύει, διότι δεν υφίσταται.
Και το τελευταίο ερώτημα:
Υπάρχει κανείς Πολυζωΐδης;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου