Ευτρόπιος: Προϊστορική & Αρχαία Τέχνη, Αρχείο Ιστορίας της Τέχνης- Τέχνη των Σπηλαίων

Πέμπτη 18 Ιουλίου 2013

Προϊστορική & Αρχαία Τέχνη, Αρχείο Ιστορίας της Τέχνης- Τέχνη των Σπηλαίων

Ανθρωπολογική Τέχνη

Με Charles Moffat - Δεκεμβρίου 2007.

Προϊστορική τέχνη των σπηλαίων δεν είναι πραγματικά ένα καλλιτεχνικό κίνημα, δεδομένου ότι είναι μια περίοδος στην καλλιτεχνική ανάπτυξη της ανθρωπότητας. Θα προηγείται εγγράφως, χαρακτική και ουσιαστικά περιλαμβάνει τη γένεση της τόσο νωρίς γλυπτικής και ζωγραφικής. Είναι, επίσης, δεν είναι ένα καυτό θέμα για τους ιστορικούς της τέχνης, αλλά πάντα ενδιαφέρον για ιστορικούς ανθρωπολόγους.

Ανθρωπολογία είναι η μελέτη της συμπεριφοράς και την προέλευση της ανθρωπότητας, και τα παραλειπόμενα από τη μελέτη οστά και απολιθώματα, μελετά επίσης την αρχαία αρχιτεκτονική , τα εργαλεία και την ανθρωπότητα έργα τέχνης μείνει πίσω. Πολύ λίγα έργα τέχνης αντέξει στη δοκιμασία του χρόνου και μόνο οι πιο δύσκολες γλυπτά και ζωγραφιές με την αφθονία της χρωστικής ουσίας (και πιθανώς προστατευμένη από τα στοιχεία) έχουν καταφέρει να διαρκέσει δεκάδες χιλιάδες χρόνια.

Όπως εμείς, οι προϊστορικοί άνθρωποι εκπροσωπούνται συχνά κόσμο και την πίστη τους μέσω οπτικών εικόνων. Art προέκυψε με την εμφάνιση και τη διασπορά των homo sapiens από την Αφρική, την Ευρώπη, την Ασία, την Αυστραλία και την Αμερική. Πίνακες ζωγραφικής, γλυπτά, χαρακτικά και αργότερα κεραμική αποκαλύψει όχι μόνο μια αναζήτηση για την ομορφιά αλλά και τα σύνθετα κοινωνικά συστήματα και πνευματικές έννοιες.

Τον τρόπο ζωής τους εξαρτώνται από το κυνήγι και την αναζήτηση τροφής ή αργότερα ποιμαντική γεωργία. Είναι πιθανό ότι νωρίτερα οι λαοί μπορεί να είναι διακοσμημένα σώματά τους και τα ρούχα ή σημαντική δέντρα ή τα χαρακτηριστικά στο τοπίο, αλλά, αν το έκαναν, απόδειξη του ότι η τέχνη δεν έχει διασωθεί. Αναγνωρίσιμο τέχνη χρονολογείται από τουλάχιστον 38.000 π.Χ. στην Ευρώπη, την Αφρική, την Αυστραλία και τη Νότια Αμερική.

Έργα από αυτή την προϊστορική περίοδο δεν είναι πάντα απλό, αλλά μπορεί να είναι αρκετά περίπλοκη. Οι πίνακες Σπήλαιο Lascaux, για παράδειγμα έγιναν με βούρτσες από τρίχωμα των ζώων. Επειδή οι άνθρωποι που έκαναν αυτά τα έργα τέχνης ήταν ερασιτέχνες υπάρχουν αποδείξεις για την επιθυμία τους να δείχνουν τόσο ρεαλισμό και να χρησιμοποιούν αφαίρεσης σε μια προσπάθεια να κάνουν την τέχνη πιο φορητό.

Παλαιολιθική καλλιτέχνες έχουν πέντε βασικά χρώματα στη διάθεσή τους: κίτρινο, κόκκινο, καφέ, μαύρο και άσπρο. Το λευκό είναι πιο σπάνια, αλλά φαίνεται στο σπήλαιο Lascaux. Σε ορισμένες περιπτώσεις τα χαρακτηριστικά από την απώλεια μελάγχρωση ή φθαρμένα χαρακτηριστικά μπορεί να έχουν χαθεί λόγω του χρόνου και δεν θα μάθουμε ποτέ τι το αρχικό έμοιαζε.

Η τέχνη που παράγεται είναι τα προϊόντα του μυαλού, όπως πνευματικά ικανοί και σοφιστικέ, όπως το δικό μας.Στην Ευρώπη και την Αφρική, τα πρώιμα έργα τέχνης απεικονίζουν ζώα, τους ανθρώπους και περιλαμβάνουν αρχαϊκά σύμβολα. Η πρώτη μπορεί να τραβιέται ή γλυπτά ρεαλιστικά ή να εκπροσωπείται από την έξυπνη έμφαση διακριτικό χαρακτηριστικό, όπως οι χαυλιόδοντες του μαμούθ ή το κέρατο του ρινόκερου. Πίνακες, χαμηλά ανάγλυφα, χαρακτικά και κοσμείται περιοχές της σπηλιές και καταφύγια βράχο όπου κυνηγοί-ζωοτροφών έζησε.

Θα καλύπτονται επίσης σκοτεινά σπήλαια και εσοχές επισκέπτονται λιγότερο συχνά, όπου το φως από τις πυρκαγιές και λαμπτήρες φωτίζεται περιπτώσεις οι οποίες θα είχαν ιδιαίτερη κοινωνική και πνευματική σημασία. Με την εξάπλωση της γεωργίας ως τρόπος ζωής, οι άνθρωποι άρχισαν να εγκατασταθούν στα χωριά και περιοχές ορίστηκαν. Σχέδια όπως χάρτες και τοπία εμφανίστηκαν, μαζί με τα οικόσιτα ζώα και ανθρώπινες μορφές. Αλλαγή στυλ διακοσμημένη κεραμική έγιναν οι ετικέτες σχεδιαστών των διαδοχικών γενεών των προϊστορικών λαών.

Από όλα τα γνωστά προϊστορικά έργα τέχνης, περίπου το 70 τοις εκατό μπορεί να αποδοθεί σε κυνηγό-ζωοτροφών, 13 τοις εκατό για να παίζουνε οι βοσκοί και των αποθεμάτων, και 17 τοις εκατό για τους ανθρώπους με μια οργανωμένη οικονομία (αγρότες, κτηνοτρόφοι, και τα παρόμοια) .Η τέχνη των σπηλαίων όλων των κοινωνικών ομάδων αποτελείται από πέντε κύρια μοτίβα: ανθρώπινες μορφές, ζώα, εργαλεία και όπλα, υποτυπώδης τοπικούς χάρτες και σύμβολα ή μοτίβα ideograms.These συμβαίνουν σε φορητά αντικείμενα (χαραγμένο, γλυπτά ή claymodelled) και ακίνητη επιφάνειες (βραχογραφίες και χαρακτικά).

ΑΡΧΑΙΑ Mapmaking

Πρόωρη αγροτικές κοινότητες απεικονίζεται άποψή τους για την περιοχή στην οποία ζούσαν. Τα λεγόμενα τοπογραφικά συνθέσεις περιλαμβάνουν στυλό ζώων και «χάρτες» των χωριών και, αργότερα, των πόλεων.

Σε Valcamonica, αρκετές από αυτές αποτελούν τις πιο αρχαίους χάρτες γνωστός στην Ευρώπη, όπως το Map Bedolina. Σε αυτό το παράδειγμα, είναι δυνατόν να κάνει έξω καλλιεργημένα χωράφια, διαδρομές πρόσβασης, σπίτια, και άλλες τοπογραφικές λεπτομέρειες. Μια μεγάλη σύνθεση που βρέθηκαν στο Okladnikov στη λίμνη Βαϊκάλη (Σιβηρία) περιλαμβάνει τα ανθρώπινα στοιχεία και τις περιοχές που γεμίζουν με τετράγωνα ή κύκλους σε στερεά ή διακεκομμένες γραμμές, οι οποίες υποδηλώνουν μια σκηνή συγκομιδή. Ο Wall-χάρτη της Ηatal Huyuk (Τουρκία) είναι μοναδική, που δείχνει ένα αστικό οικισμό με ένα ηφαίστειο, το παλαιότερο τεκμηρίωση ενός τέτοιου γεγονότος. Η τοπογραφική Πέτρα της Jebel Amud στην έρημο της Ιορδανίας, επαναλαμβάνει τη διάταξη του μια ζώνη που περιλαμβάνει 150 οικισμούς (υποδεικνύεται από διάφορα σχήματα) ενώνονται μεταξύ τους με χαραγμένα μονοπάτια.

ΔΙΑΚΟΣΜΗΜΈΝΟ ΒΑΖΟ

Διακόσμηση βάζο είναι μια τυπικά μορφή τέχνης Νεολιθική. Η πρώτη, αρκετά απλή ανοιχτοκίτρινων πήλινα αγγεία από την ημερομηνία κεραμίδι Peiligang πολιτισμό της Κίνας (έβδομο με έκτη χιλιετία;). Αργότερα ευρήματα από την Yang Shao-πολιτισμός (πέμπτη με τέταρτο χιλιετία;) περιλαμβάνουν αγγεία διακοσμημένα με τα ψάρια και τα άλλα ζώα και έχων τρία σκέλη σκάφη που μοιάζουν με κουκουβάγιες. Τα στοιχεία που όχι μόνο είχε συμβολική σημασία, αλλά και τροποποίησε την εμφάνιση του αγγείου, εστιάζοντας την προσοχή για τη διακόσμηση, τις αντιθέσεις χρώμα του φόντου, και ο ρυθμός των περιγραμμάτων. Τα μοτίβα που εμφανίζονται, αν και η ίδια με εκείνες που χρησιμοποιούνται για την τέχνη τοιχογραφία, υποτίθεται επίσης άλλες σημασίες. Με την τρίτη χιλιετία;, η ποικιλία της μορφής και της διακόσμησης της κεραμικής ήταν ήδη ανεπτυγμένη. Goblets, κύπελλα και πιάτα που είχε πλέον έρθει σε ύπαρξη. Στην Εγγύς και τη Μέση Ανατολή, η παραγωγή των κεραμικών είχε ξεκινήσει από την έκτη χιλιετία DC. Απλά, τραχύ, μαυρισμένη ή κοκκινωπό χρώμα αρτοσκευάσματα έγιναν, τα στόματα των οποίων σχηματίστηκε τρύπες.

Είχαν διακοσμημένα με εμπίεστη ή έλασης κοχύλια και τα γεωμετρικά και εικονιστικά μοτίβα. Στην Αφρική, το αρχαιότερο γνωστό κεραμική έχει βρεθεί στην Αίγυπτο Merimda και στη συνέχεια Φαγιούμ (πέμπτη χιλιετία dc), ενώ στη νότια Ευρώπη, που χρονολογείται από την έβδομη χιλιετία?. Το τελευταίο ήταν συχνά καλά τελειώσει και βαμμένα με κόκκινο ή μαύρο γεωμετρικά σχέδια. Με την έκτη χιλιετία;, κλιμακωτά κεραμικής γνωστό ως Bandkeramic είχε εμφανιστεί σε ολόκληρη την Κεντρική Ευρώπη, από τη Γαλλία προς την Ουκρανία. Ήταν διακοσμημένο witti εγχάρακτες παράλληλες γραμμές, που συχνά έκλειναν με κουκκίδες ή διαγράμμιση.

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ CAVE & ROCK ART

Το σπήλαιο και το art rock των μετέπειτα Παλαιολιθική εποχή ή Ανώτερη Παλαιολιθική (η οποία έληξε σε περίπου 10.000 π.Χ.) είναι ιδιαίτερα γνωστή και έχει ορισμένα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Σε αυτές τις oldersites, οι μεγάλες εικόνες των ζώων μόνο σπάνια συνδέονται με ανθρώπινες φιγούρες, ενώ σε πιο πολυάριθμες. Μέσα σε τοποθεσίες, ένα ζώο μπορεί να είναι πιο συχνά αντιπροσωπεύονται από τους άλλους. Μερικά ζώα μπορεί να περιορίζεται σε βάρος ορισμένων τμημάτων του σπηλαίου, άλλοι μπορεί να συμβεί παντού. Ενώσεις των ζώων ποικίλλουν, αλλά είναι γνωστές συνθέσεις που περιλαμβάνουν συγκεκριμένα ζεύγη των ζώων, όπως βίσονες και άλογα στην Ευρώπη ή ελέφαντες και οι καμηλοπαρδάλεις στην Αφρική. Και στις δύο ηπείρους μυθικά τέρατα όπως μισός ζώο, είναι κατά το ήμισυ ανθρώπινα πλάσματα περιστασιακά απεικονίζεται. Πορτρέτα ανθρώπων είναι σπάνιες και τα τοπία, τα φυτά, τα φρούτα και τα λουλούδια είναι άγνωστο.

Στην Αφρική, νότια της Σαχάρας, και στη σημερινή Τανζανία (Kondoa και Singida στην κοιλάδα Rift), αρχαίοι κυνηγοί άφησαν μαύρο και κίτρινο έργα ζωγραφικής και graffiti σε σπηλιές γρανίτη, ψαμμίτη και γκαλερί.

Οι Αργότερα πολύχρωμες έργα βρίσκονται επίσης εδώ, όπως ιδεογράμματα, πίνακες ζωγραφικής, αποτυπώματα και σπάνια ανθρώπινες μορφές, σε συνδυασμό με την παραδοσιακή σχέση των ελέφαντες και οι καμηλοπαρδάλεις. Σε πυκνοκατοικημένες Βόρεια Αφρική, η τέχνη βρίσκεται σε τοίχους βράχο στη ρίζα των ορεινών όγκων, όπως Tibesti και Tassili, τώρα που περιβάλλεται από τεράστιες ερήμους.

Στην Ευρώπη, οι 200 περίπου σπήλαια και βραχοσκεπές γνωστό ότι περιέχουν τέχνης. Η πλειοψηφία συμβαίνουν στη Γαλλία και την Ισπανία, και μερικά στην Ιταλία, στην Πορτογαλία. Τη Ρουμανία και τη Ρωσία. Οι αρχαιότερες τοποθεσίες που δόθηκε στη Aurignacian περίοδο (36, OOO-3Ο, OOObc). Είναι αξιοσημείωτο ότι οι πίνακες και τα ειδώλια της φάσης αυτής απεικονίζουν συχνά επικίνδυνα ζώα όπως τα λιοντάρια, αρκούδες, ύαινες, και ο τριχωτός ρινόκερος, καθώς και τους ανθρώπους, άλογα και άλλα ζώα των τροφίμων. Αποτυπώματα και μοτίβα dot εμφανίζονται επίσης.

Τα χρώματα που χρησιμοποιούνται έχουν παραχθεί από ώχρα (κόκκινα και κίτρινα), διοξείδιο του μαγγανίου (βιολετί και μαύρο) και άνθρακα (μαύρο). Αυτά τα ορυκτά σε σκόνη σε παλέτες πέτρα και αναμιγνύεται με το λίπος των ζώων να τα υγράνετε πριν τεθούν σε εφαρμογή με τα δάχτυλα, spatulae οστών ή βούρτσες. Εργαλεία χαρακτικής Stone γνωστή ως burins είχαν χρησιμοποιηθεί για να χαράξει και να χαράξει φορητά έργα. Σε μεταγενέστερη ευρωπαϊκή περιόδους της Σολουτραία-Magdalenian (24,000-12, OOObc), μεγάλο χαμηλό ανάγλυφο, χαρακτικά, πλαστελίνη, και μεγάλες συνθέσεις που περιλαμβάνουν πολλά ζώα είναι χαρακτηριστικές σε δικτυακούς τόπους όπως Roc-de Sers, Lascaux και Niaux σε Γαλλία.

Σε ορισμένες περιοχές, όπως Altamira στην Ισπανία (το πρώτο παράδειγμα της τέχνης των σπηλαίων να ανακαλυφθεί), ξύλινες σκαλωσιές πρέπει να έχουν χρησιμοποιηθεί για να ζωγραφίσει τα αξιόλογα ζωφόρους σε ψηλούς τοίχους και ταβάνια. Στην Εγγύς και Μέσης Ανατολής, παλαιολιθική τέχνη έκανε την πρώτη εμφάνισή του πριν από 12.000?. Αρχαϊκή κυνηγός-ζωοτροφών της κεντρικής Αραβίας άφησε την τέχνη με τη μορφή ρηχά σε βαθιά χαρακτικά, ενώ, στην Ινδία, μερικές από τις βραχογραφίες του Vindihya Hills μπορεί να χρονολογούνται από περίπου 14.000 π.Χ.. Ωστόσο, πολλές από τις πρώτες παραστάσεις που σε κίτρινο έχουν πάνω ζωγραφισμένα με σκηνές στο κόκκινο χρονολογείται από την Εποχή του Χαλκού και το λευκό ιστορικές φωτογραφίες. Το κόκκινο χρώμα ελήφθη από μίσχους των φυτών και τα φύλλα.

Μια αίσθηση της συνέχειας

Σε ναούς που χρονολογούνται από τους αρχαίους χρόνους, οι δομές και οι εικόνες μπορούν να τοποθετούνται πάνω από το ένα το άλλο. Το ίδιο συνέβη και σε περιόδους χιλιάδων ετών, με επιγραφές και ζωγραφιές πάνω σε βράχους στην ύπαιθρο ή βαθιά σε σπηλιές. Αυτό μπορεί να σημαίνει μια πνευματική ανάγκη να δημιουργηθεί μια αίσθηση συνέχειας. Σε πολλές περιοχές, υπάρχουν παραδείγματα πολλών superimpositions, που χρονολογούνται από την προϊστορική εποχή μέχρι τη σύγχρονη εποχή.Κυμαίνονται από Valcamonica στην Ιταλία τοποθεσίες στην Αυστραλία, όπου οι αρχαίοι λάτρευαν συνθέσεις σε αυτήν την ημέρα και μερικές φορές "ανανεωμένο" για τα νέα τελετές.

ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ

Τα ζώα μπορούν να βρεθούν παντού στην προϊστορική τέχνη. που είναι τα αγαπημένα θέματα των κυνηγών, των κτηνοτρόφων και κτηνοτρόφων.Μπορούμε να αναγνωρίσουμε τα είδη και τις φυλές που εξακολουθούν να υπάρχουν σήμερα. Αυτές οι εικόνες μας παρέχουν, επίσης, με πολύτιμα έγγραφα της εποχής των ζώων πλέον εκλείψει από την περιοχή των έργων, όπως το σπήλαιο λιοντάρι, αρκούδα, saber-τίγρη, μαμούθ, Ilomoicerus (μεγάλα κέρατα των βουβαλιών), και γιγαντιαία ελάφια. Υπάρχουν περίτεχνα έργα ζωγραφικής των ζώων στα ιερά σπηλιά "'' της Γαλλίας και της Ισπανίας και στις υπαίθριες καταφύγια σε όλο τον κόσμο. Στην Ευρώπη, τα ζώα πιο συχνά απεικονίζεται ήταν τα άλογα, βίσονες, μαμούθ, ταράνδου, βούβαλος, αγριογούρουνο, ψάρια, χέλια, τα πουλιά και άλλα ζώα που εκτιμώνται για τα τρόφιμα και τις πρώτες ύλες, όπως η γούνα, δέρμα, κέρατα, και ελεφαντόδοντο.

Στην Tassili και Tibesti στην Αφρική γεμάτος πανίδα των ποταμών και των λιμνών (ιπποπόταμους, κροκόδειλους, τα ψάρια και τα πουλιά), οι πεδιάδες (βοοειδή, αιγοπρόβατα, και τα πρόβατα), και η σαβάνα (ελέφαντες, καμηλοπαρδάλεις και ρινόκερους) είναι έφερε στη ζωή στους τοίχους βράχο. Ανάμεσα στα πιο πολύτιμα εικόνες ζώων είναι αυτές της Altamira, κοντά στο Santander στη βόρειο Ισπανία. Υπάρχουν life-size εικόνες βίσονες, καθώς και νατουραλιστικά απεικονίσεις των ελάφια, αγριογούρουνα, και τα άγρια άλογα.

ROCK ΜΟΤΙΦ ART

Στην Αυστραλία, ο πολιτισμός Murray (20,000-8,000 π.Χ.) και η καλλιέργεια Panaramitee (10,000-3,??) Παράγει αξιόλογες ιδεογραφικών χαρακτικά. Στην Παταγονία (το νοτιότερο άκρο της Νότιας Αμερικής), οι «Toldense" οι άνθρωποι που τα σπήλαια και τα καταφύγια τους αποτυπώματα. Μετά από περίπου 12.000;, μια νέα sryle που προέρχεται από την Αφρική και απεικονίζει πλήθος ανθρώπων και μικρότερα ζώα εμφανίζεται στην ισπανική Ανατολή και την Ιταλία. Αυτό συμπίπτει με μια φάση γνωστή στην Ευρώπη ως τη Μεσολιθική, περίοδο μερικές φορές θεωρείται ως μεταβατική μεταξύ της Παλαιολιθικής και το κυνήγι τροφής και τα πρώτα στάδια της καλλιέργειας αναφέρεται ως Νεολιθική. Scandanavian φωτογραφίες αυτής της περιόδου και της Νεολιθικής περιλαμβάνουν απεικονίσεις των πλοίων και σκι.

Στη Βόρεια Αφρική, την περίοδο 12.000 -?? Επίσης, θεωρεί ότι η εισαγωγή των υποκαταστημάτων, τα φρούτα, και τα φύλλα σε ζωγραφικούς πίνακες με τους ανθρώπους και τα ζώα. Σχέδια αλλάξει ώστε να αντικατοπτρίζει την αλλαγή του περιβάλλοντος που προκάλεσε την εξάπλωση της ερήμου και την εξαφάνιση από τις περιοχές αυτές από ελέφαντες, καμηλοπαρδάλεις, λιοντάρια, ρινόκερους, και οι κροκόδειλοι. Δείχνουν, επίσης, την εισαγωγή των εξημερωμένων σκύλων, βοοειδή, πρόβατα και αίγες, όπως ο κυνηγός-forager οικονομίες αντικαταστάθηκαν.

Νότια της Σαχάρας π.Χ. μεταξύ 5.000 και 1.000, παραστάσεις έγιναν πιο νατουραλιστικά και αναγνωρίσιμα. Τα περιγράμματα είναι ιδιαίτερα ακριβή και εκφραστική, αλλά οι αριθμοί των ελεφάντων, ελάφια, καμηλοπαρδάλεις, και άλλα άγρια ζώα εξακολουθούν να αποτελούν τα αρχέτυπα και όχι συγκεκριμένα άτομα του είδους. Ως μέρος μιας αδιάσπαστης καλλιτεχνική παράδοση, ροκ τέχνης στην υποσαχάρια Αφρική συνεχίστηκε comparitively τελευταία χρόνια. Η παράδοση έχει, επίσης, επέμενε στην Αυστραλία, όπου εξακολουθεί να πληροί σημαντικές κοινωνικές και πνευματικές λειτουργίες.

Προϊστορικής τέχνης, σε γενικές γραμμές, μπορεί να θεωρηθεί ως η αναπαράσταση ενός συμβολικού συστήματος που αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του πολιτισμού που δημιουργεί. Επομένως, δεν είναι εύκολα κατανοητή και προσιτή σε άλλους πολιτισμούς.

Τα σύμβολα εμφανίζονται συχνά ασαφείς, και είναι πιθανό ότι θα έχουν επίσης αλλάξει στο νόημα εντός της ίδιας κουλτούρας που παράγεται αρχικά.

Αποτυπώματα

Χέρια τόξου συχνά στην Άνω παλαιολιθικής τέχνης σπηλιά. Εκτυπώσεις ελήφθησαν είτε «θετικά», πιέζοντας τα χέρια, αλειμμένο με κόκκινο, λευκό ή μαύρο, πάνω από την επιφάνεια του τοίχου? "Σε αρνητικό", παρουσιάζοντας τα χέρια στο χρώμα? Ή «ψευδο-θετική", περιγράφοντας τα χέρια σε ένα χρώμα και πιέζοντας τους ενάντια στον τοίχο, το οποίο ήταν βαμμένο με ένα διαφορετικό χρώμα. Είναι σχεδόν πάντα αριστερά χέρια (το δεξί χέρι είχε χρησιμοποιηθεί για τη ζωγραφική) και συχνά γυναικεία (για παράδειγμα, σε Patagonia), με τα δάχτυλα συχνά εμφανιζόμενα ακρωτηριασμένα (Laussel και Gargas στη Γαλλία, El Castillo στην Ισπανία) ή περιορίζονται στα νύχια σε το τέλος ενός μακρύ βραχίονα (για παράδειγμα, Santian στην Ισπανία).

Κατά καιρούς, τα χέρια των παιδιών (για παράδειγμα, σε Gargas, Les Combarelles και Le Postel στη Γαλλία και την Αλταμίρα στην Ισπανία) ή μωρά (Lascaux στη Γαλλία). Οι ερμηνείες ποικίλλουν: μπορεί να είναι σύμβολα της κατοχής ή τα σήματα των τελετουργίες και τελετές. Οι αποτυπώματα που χρονολογούνται από την Αρχαιότερη Νεολιθική έχουν βρεθεί στο Τσατάλ Huyuk στην Τουρκία.

Αφηρημένα σύμβολα

Σε κάθε τέχνη των σπηλαίων, από τις Aurignacian και μετά, τα αφηρημένα μοτίβα που βρέθηκαν μαζί με μορφές ανθρώπων και ζώων, και δίνεται ίση σημασία. Αφαίρεση προέκυψε από την ανάγκη να εκπροσωπεί, σε ένα σημάδι, μια ιδέα με μια έννοια άγνωστη στους ξένους, και-επιτεύχθηκε είτε απλά είτε συμβολικά.

Παλαιολιθική άνθρωποι ασκείται αφαίρεση, με τη μορφή των επαναλαμβανόμενων συμβόλων, που αντιπροσώπευε πρωτόγονη λογική σταθερές που ήταν ευρέως αποδεκτή και διαχέεται. Αυτά περιλαμβάνονται σχηματικά στοιχεία των ζώων, σημάδια vulvas και φαλλόσχημα, αποτυπώματα, σειρές από τελείες και εγκοπές, οι οποίες είχαν, ενδεχομένως, μια αριθμητική σημασία, και η περιστασιακή τυποποιημένο ανθρωπόμορφο σύμβολο.

Άλλες παραστάσεις ομαδοποιούνται σε παρόμοια συνδέονται ακολουθίες. Αυτές λαμβάνουν διάφορες μορφές: εικονογράμματα, mythograms, σχηματική στοιχεία ή μόλις ανέφερε τα στοιχεία των ανθρώπων και των ζώων, ιδεογράμματα, αφηρημένη επαναλαμβανόμενες ενδείξεις - όπως βέλη, ραβδιά, τα σχήματα δέντρων, δίσκοι, σταυροί και "V" σχήματα, παράλληλες γραμμές, αποσιωπητικά - και ψυχογραφήματα, σημάδια που δεν έχουν καμία προφανή αναφορά σε αντικείμενα ή σύμβολα.

PORTABLE ART

Το παλαιότερο φορητό τέχνη από τη Ρωσία και την Κεντρική και Δυτική Ευρώπη περιλαμβάνει γλυπτά των ζώων όπως οι αρκούδες, λιοντάρια, και μαμούθ, καθώς και αξιόλογες ανθρώπινες μορφές, συμπεριλαμβανομένων των με το κεφάλι ενός λιονταριού από Hohlensteinstadel, Γερμανία. Τα στοιχεία αυτά έγιναν από οστά, κέρατα, ελεφαντόδοντο και πέτρα.Spearthrowers ήταν οι πιο αποτελεσματικές συσκευές κυνηγιού πριν από την ανάπτυξη του τόξου, και έχουν σκαλισμένα και διακοσμημένα παραδείγματα από αυτά έχουν βρεθεί, Η τεχνική της εργασίας σε αυτά τα υλικά σταδιακά έγινε πιο ακριβή. Απλή εγχάρακτη διακόσμηση και dot άρχισαν να εμφανίζονται σχετικά με τον εξοπλισμό και τα προσωπικά στολίδια, όπως καρφίτσες και μενταγιόν, τα οποία άρχισαν να εμφανίζονται πιο συχνά.

Το χρονικό διάστημα μεταξύ 30.000 και 20.000 π.Χ. είναι πιο γνωστή για τις εικόνες των γυναικών. Σε γενικές γραμμές χαρακτηρίζεται από μεγάλο στήθος, στομάχι, τους γλουτούς, τους μηρούς και υπερβολικές αιδοίο, τα ποσά αυτά αντιπροσωπεύουν τις γυναίκες σε όλα τα στάδια της ζωής τους: εφηβεία, εγκυμοσύνη, τον τοκετό, και η παχυσαρκία αργότερα στη ζωή τους.

Μόνο σπάνια έχουν πρόσωπα, όπως είναι το όμορφο κεφάλι πορτρέτο στο Brassempouy "Αφροδίτη", που βρίσκεται στη Γαλλία, αν και συχνά παρουσιάζουν επιμέρους πινελιές στα χτενίσματα και τα κοσμήματά τους. «Αφροδίτες", όπως οι αρχαιολόγοι έχουν καλέσει τα πιο λεπτομερή γλυπτά γυναικείων μορφών, είναι πιο συχνές εκτός Γαλλίας, ειδικά σε όλη τη Ρωσία, και ορισμένα ιδιαίτερα ωραία παραδείγματα έχουν βρεθεί επίσης στη Γερμανία και την Ιταλία. Αργότερα φορητό τέχνης είναι γνωστή για περισσότερο νατουραλιστικές παραστάσεις του ζώα για τα στοιχεία της καθημερινής εξοπλισμού και των προσωπικών στολίδια.

Αφροδίτη του Willendorf

Επίσης γνωστό ως η γυναίκα του Willendorf, η Αφροδίτη είναι 11,1 εκ. ειδώλιο γυναικείας μορφής παχουλό. Ανακαλύφθηκε το 1908 από τον αρχαιολόγο Josef Szombathy σε μια παλαιολιθική περιοχή κοντά Willendorf, ένα χωριό στην Κάτω Αυστρία κοντά στην πόλη Krems. Είναι λαξευμένη από ασβεστόλιθο που δεν είναι τοπική στην περιοχή, και χρωματισμένο με κόκκινο χρώμα της ώχρας. Από την ανακάλυψη και την ονομασία, αρκετά παρόμοια αγαλματίδια και άλλες μορφές τέχνης έχουν ανακαλυφθεί. Είναι συλλογικά αναφέρονται ως Αφροδίτη ειδώλια.

Το 1990, μια νέα ανάλυση υπολογίζεται να έχουν χαραχθεί ανάμεσα στα 24.000 και 22.000 π.Χ..Πολύ λίγα είναι γνωστά σχετικά με την καταγωγή του, τη μέθοδο της δημιουργίας ή πολιτιστικής σημασίας, αλλά υπάρχει αφθονία των θεωριών.

Η Αφροδίτη δεν είναι ένα ρεαλιστικό πορτρέτο, αλλά μάλλον μια χοντροκομμένη έκδοση της γυναικείας μορφής. Αιδοίου, το στήθος της, και πρησμένη κοιλιά είναι πολύ έντονες, γεγονός που υποδηλώνει μια ισχυρή σύνδεση με τη γονιμότητα ή την εγκυμοσύνη. Τα μικροσκοπικά χέρια της διπλωμένα πάνω από το στήθος της, και δεν έχει καμία ορατό πρόσωπο, το κεφάλι καλύπτεται με κυκλικές οριζόντιες ζώνες του τι θα μπορούσε να είναι σειρές από τα μαλλιά πλεγμένα ή ένα είδος κόμμωση. Η έλλειψη ενός προσώπου έχει ζητηθεί κάποια αρχαιολόγοι και οι φιλόσοφοι για να δείτε την Αφροδίτη ως Μητέρα Θεά.

"Το ειρωνικό ταυτοποίηση αυτών των ειδωλίων, όπως ευχάριστα πληρούνται ορισμένες υποθέσεις κατά το χρόνο σχετικά με την πρωτόγονη, για τις γυναίκες, καθώς και για τη γεύση« Αφροδίτη ».»- Christopher Witcombe.

Τα πόδια του αγάλματος δεν του επιτρέπουν να σταθεί στα δικά της. Εξαιτίας αυτού, έχει σκεφτεί ότι ήταν γραφτό να γίνει, όχι απλώς κοίταξε. Ο σκοπός της γλυπτικής υπόκειται σε πολλή κερδοσκοπία.

Οι θεωρίες περιλαμβάνουν: μια κούκλα, ένα σύμβολο γονιμότητας ιερό, ένα πορτρέτο, ένα εργαλείο διδασκαλίας, erotica.

Γλωσσάρι:

Παλαιολιθική: την παλαιολιθική εποχή χαρακτηρίζεται από την ανάπτυξη των λίθινων εργαλείων και ως εκ τούτου είναι γνωστό ως τη Λίθινη Εποχή. Καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου της ανθρωπότητας στη Γη, που εκτείνεται από 2,5 εκατομμύρια χρόνια πριν, με την εισαγωγή των λίθινων εργαλείων από νωρίς ανθρωποειδή, όπως ο Homo habilis, με την εισαγωγή της γεωργίας, περίπου 10.000 π.Χ..

Κάτω και της Μέσης Παλαιολιθικής: 750.000 - 40.000 π.Χ.. Οι πρώιμες περιόδους παλαιολιθικά χαράξει την εξέλιξη των Νεάντερταλ, Κρο-Μανιόν και ο Homo erectus σε πιο σύγχρονους ανθρώπους και στις αρχές νομαδικές πρότυπα του ανθρώπινου είδους. Η εμφάνιση του homo sapiens sapiens (σύγχρονο άνθρωπο) στο περίπου. 130.000 π.Χ.. Οι Κρο-Μανιόν είναι υπεύθυνες για μεγάλο μέρος του έργου τέχνης και τα εργαλεία που άφησαν πίσω τους κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.

Ανώτερη Παλαιολιθική: 40.000 - 10.000 π.Χ.. Αυτή ήταν μια περίοδος της εξελικτικής αλλαγής για το ανθρώπινο είδος, όπως οι Νεάντερταλ εξαφανίστηκαν, η τελευταία εποχή των παγετώνων και των ανθρώπινων φυλών εξαπλωθεί σε όλη τη γη.

Μεσολιθική: 10.000 - 7.000 π.Χ.. Μεταβατική περίοδος μεταξύ των νομαδικών φυλών και την ανάπτυξη της γεωργίας. Πιο εξελιγμένα εργαλεία και όπλα εμφανίζονται.

Νεολιθική: 7.000 - 1.500 π.Χ.. Το τέλος της τελευταίας εποχής των παγετώνων περιλαμβάνεται η ανάπτυξη της τεχνολογίας, όπως το τιμόνι, η ευρεία διάδοση της γεωργίας, τα οικόσιτα ζώα και την ταχεία εξάπλωση του ανθρώπινου είδους.

Ανάγλυφα: Ανάγλυφα είναι εικόνες που δημιουργούνται με την αφαίρεση μέρους ενός βραχώδεις επιφάνειες με τομή, ράμφισμα, γλυπτικής και απόξεση. Έξω από τη Βόρεια Αμερική, επιστήμονες συχνά χρησιμοποιούν όρους όπως "ύλες", "Χαρακτική", ή άλλες περιγραφές της τεχνικής να αναφερθώ σε τέτοιες εικόνες. Ανάγλυφα σε βράχο βρίσκονται σε όλο τον κόσμο, και είναι συχνά (αλλά όχι πάντα) που συνδέονται με τους προϊστορικούς λαούς. Η λέξη προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις petros σημαίνει «πέτρα» και glyphein σημαίνει «να χαράξει" (που αρχικά επινοήθηκε στη γαλλική γλώσσα ως pιtroglyphe).

Geoglyphs: Ένα geoglyph είναι ένα σχέδιο στο έδαφος, ή ένα μεγάλο μοτίβο, (γενικά μεγαλύτερο από 4 μέτρα) ή το σχέδιο που παράγονται στο έδαφος, είτε με την παροχή clasts (πέτρες, τεμάχια πέτρα, χαλίκι ή χώμα) για να δημιουργήσετε ένα θετικό geoglyph ( ρύθμιση πέτρα / ευθυγράμμιση, petroform, γη ανάχωμα), ή με την αφαίρεση patinated clasts να εκθέσει unpatinated έδαφος (αρνητική geoglyph). Το πιο γνωστό αρνητικό geoglyphs είναι οι Γραμμές Νάζκα στο Περού. Άλλες περιοχές με geoglyphs περιλαμβάνουν Δυτική Αυστραλία και τα μέρη της Μεγάλης έρημο λεκάνη στη ΝΔ Ηνωμένες Πολιτείες.

Megaliths: Ένα μεγαλίθος είναι μια μεγάλη πέτρα που έχει χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή μιας δομής ή μνημείο, είτε μόνη της είτε μαζί με άλλες πέτρες. Μεγαλιθικά σημαίνει δομές κατασκευασμένες από τέτοιες μεγάλες πέτρες, χρησιμοποιώντας ένα σύστημα σύμπλεξης χωρίς τη χρήση κονιάματος ή τσιμέντο. Διάσημοι παραδείγματα περιλαμβάνουν Stone Henge και τα αγάλματα Moai της Νήσου του Πάσχα.

Σχετική χρονολόγηση: χρονολόγηση βασίζεται σε υφολογική ανάλυση, ανάλυση υπέρθεση, καιρικές συνθήκες, καθώς και μεταξύ τόπου διακοσμήσεως. Κατά την εξέταση της διάβρωσης μέθοδο, ως επί το πλείστον με βάση την παρατήρησή κοινή λογική: μια λιγότερο ξεπερασμένο χάραξη θα μπορούσε να είναι νεότεροι. Παράγοντες της διάβρωσης μεθόδου είναι μικρο-περιβάλλον, ή το βάθος ενός χαρακτικού. Μέσω υφολογική υπέρθεση χρονολογείται μελέτη των ερευνητών και τις καιρικές συνθήκες, προκειμένου να δημιουργηθεί μια χρονολογία των διαφορετικών στυλ και τη δραστηριότητα των διαφόρων ομάδων.

Απόλυτη χρονολόγηση: Mch λιγότερο αξιόπιστες, συγκρίνοντας ένα αντικείμενο στο άλλο για να ληφθεί ένα χρονολόγιο. Η έννοια της στρωματοποιημένης τέχνης έχει κάποια σχέση, στην οποία τα στρώματα του εδάφους, βερνικιών, ή καταθέσεις μπορεί σήμερα ένα αντικείμενο πάνω από το εν λόγω αντικείμενο. Σύνδεσμος χρονολόγηση, ωστόσο, είναι εξαιρετικά αναξιόπιστη. Η έννοια με αυτή τη μέθοδο θεωρεί ότι ένα αντικείμενο μπορεί να συγκριθεί με ένα άλλο αντικείμενο ενός γνωστού ημερομηνία, έτσι χρονολογείται η εν λόγω αγαθού. Ωστόσο, εάν ένας Αιγύπτιος αντικείμενο έφερε στην Ελλάδα, αν και η αιγυπτιακή αντικείμενο θα μπορούσε σε ένα χρόνο έχουν σύγχρονο με το Grecian εν λόγω αγαθού, η αιγυπτιακή κομμάτι θα μπορούσε να έχουν διατηρηθεί ως κειμήλιο, και να μην θαφτεί μέχρι μερικούς αιώνες μετά ήταν αρχικά έφερε πάνω.

Carbon-χρονολόγηση αναλογία: Μία τεχνική που βασίζεται στο γεγονός ότι η αναλογία του ασβεστίου και του καλίου / τιτανίου σε βερνίκι βράχου μπορεί να μειωθεί εκθετικά με την ηλικία.