"Ο Δίας αποπλανεί την Ολυμπιάδα", Τζούλιο Ρομάνο, 1526-1534
Η Ολυμπιάδα ως ιστορική προσωπικότητα έζησε στη σκιά δύο μεγάλων ιστορικών χαρακτήρων, του Φιλίππου και του Αλεξάνδρου. Όμως, δεν υστερούσε καθόλου σε δύναμη προσωπικότητας και η συμμετοχή ή η παρέμβασή της συνετέλεσαν σημαντικά στη διαμόρφωση πολλών ιστορικών γεγονότων της εποχής της.
Ήταν η δευτερότοκη κόρη του Νεοπτόλεμου, βασιλιά των Μολοσσών της Ηπείρου, και γεννήθηκε το 373 π.Χ στην Πασσαρώνα, την πρωτεύουσα του βασιλείου.
Όταν ήταν έντεκα χρόνων, πέθανε ο πατέρας της και το θρόνο πήρε ο θείος της, Αρύββας, ο οποίος παντρεύτηκε τη μεγαλύτερη αδελφή της, Τρωάδα. Ο αδελφός της, Αλέξανδρος, ήταν τότε μόλις ενός έτους. Ήταν η εποχή που η Ήπειρος είχε απαλλαγεί από το πνεύμα της τοπικής περιχαράκωσης και βρίσκονταν σε αναγεννητική περίοδο σε όλους τους τομείς.
Η Ολυμπιάδα από τα παιδικά της χρόνια έτυχε ιδιαίτερης μόρφωσης πέρα από απλή μάθηση και γραφή. Νωρίς διακρίθηκε για το ανήσυχο και ανικανοποίητο πνεύμα της, τις μεταφυσικές της ανησυχίες και τη δίψα να μάθει περισσότερα για τα μυστήρια της ζωής και του θανάτου. Έμαθε τα ιερατικά μυστικά στο Μαντείο της Δωδώνης, το οποίο και υπηρέτησε για χρόνια, ενώ ήταν μυημένη και στα Βακχικά Μυστήρια. Ήταν ιέρεια των Καβειρίων Μυστηρίων της Σαμοθράκης, όπου και γνώρισε και ερωτεύτηκε τον Φίλιππο Β' [1].
Το όνομα της, σύμφωνα με τον ιστορικό W. Heckel [2], ήταν Πολυξένη όταν ήταν παιδί, Μυρτάλη όταν παντρεύτηκε, και αργότερα μετονομάστηκε Ολυμπιάδα [3] και Στρατονίκη. Το όνομα Ολυμπιάδα της δόθηκε, σύμφωνα με την παράδοση, ύστερα από την νίκη του Φίλιππου στους Ολυμπιακούς αγώνες του 356 π.Χ.
Ο Πλούταρχος, ο οποίος έζησε πολλούς αιώνες αργότερα, τη χαρακτήριζε κακότροπη και ζηλιάρα. Επίσης, αναφέρει ότι εμφανιζόταν με εξημερωμένα φίδια [5]. Αργότερα, λέγεται ότι η ίδια ομολόγησε στο σύζυγό της ότι ο Αλέξανδρος δεν ήταν γιος του, αλλά ότι τον είχε συλλάβει από ένα φίδι που εμφανίστηκε στον ύπνο της, το οποίο, σύμφωνα με το μύθο, ήταν ενσάρκωση του ίδιου του Δία, κι ότι ο ίδιος ο Φίλιππος τη χώρισε και την έστειλε στην Ήπειρο κατηγορώντας τη για μοιχεία [6].
Ωστόσο, είχε πολλές αρετές, αρκετές από τις οποίες μετέδωσε στο γιο της, τον Αλέξανδρο. Στην πολυκύμαντη και ταραχώδη ζωή της συναντώνται μεγάλα προτερήματα και μεγάλα ελαττώματα. Ως αφοσιωμένη μητέρα, είχε τάξει τη ζωή της σε ένα μόνο σκοπό και τον υπηρετούσε με πάθος: πώς θα εξασφάλιζε για το γιο της τη διαδοχή του θρόνου της Μακεδονίας μέσα στη δίνη των μηχανορραφιών και δολοπλοκιών στην αυλή της Πέλλας. Και αυτό το ανυποχώρητο πάθος της υπονοούσε ο Φίλιππος, όταν, απαντώντας στο γιο του Αλέξανδρο, που χαρακτήριζε τη μητέρα του ως τη γενναιότερη απ' όλες τις Νηρηίδες, του είπε γελώντας: «όχι μόνο γενναιότερη, αλλά και πολεμικότερη, γιατί δε σταματάει να με καυγαδίζει».
Οι σχέσεις των δύο συζύγων έως τo 337 π.Χ., οπότε και η Μακεδόνισσα Κλεοπάτρα, ανεψιά του στρατηγού Άτταλου, ανυψώνεται ως ισότιμη και νόμιμη βασίλισσα, υπήρξαν κατά βάση αρμονικές, χωρίς να λείπουν κάποιες εκρήξεις. Ο Φίλιππος της εμπιστευόταν τη διακυβέρνηση του κράτους, όταν απουσίαζε στις συχνές και μακρόχρονες εκστρατείες του. Η Ολυμπιάδα είχε δημιουργήσει στην αυλή δικό της κύκλο ευνοουμένων, που τους προστάτευε ακόμα και από τη στράτευσή τους και την αποστολή στα διάφορα μέτωπα.
Ήταν προικισμένη με χαρίσματα μεγάλα, πράγματι ηγεμονικά. Μετά το θάνατο του αδελφού της, Αλέξανδρου, βασιλιά των Μολοσσών, εγκαταστάθηκε στην Ήπειρο και έγινε Αντιβασίλισσα και επίτροπος του ανήλικου εγγονού της, Νεοπτόλεμου Γ'.
Στην Ήπειρο, ανέπτυξε πολιτική δράση ιστορικής σημασίας. Πλάτυνε το «κοινό των Μολοσσών» με την εισδοχή νέων Ηπειρωτικών φύλων και το μετονόμασε «Οι Σύμμαχοι των Απειρωτάν», ζωντανεύοντας έτσι το κλονισμένο γόητρο της δυναστείας των Αιακιδών, κυβέρνησε δε την Ήπειρο δεκατρία ολόκληρα χρόνια έως το 317 π.Χ..
Η απροσδόκητη και θλιβερή αγγελία του θανάτου του γιου της, το 323 π.Χ., τη συνέτριψε. Δε θέλησε ποτέ να δεχτεί πως ο Αλέξανδρος πέθανε από φυσιολογικό θάνατο και θρηνούσε ακόμα που μάθαινε ότι έμενε άταφος στη Βαβυλώνα επί δύο χρόνια, εξαιτίας των άγριων αγώνων διαδοχής των στρατηγών του. Η οργή της μεγάλωσε, όταν ο Μακεδονικός στρατός της Ασίας αναγόρευσε βασιλιά τον διανοητικά καθυστερημένο γιο του Φιλίππου – από τη Φίλιννα – ως Φίλιππο Αριδαίο, τον οποίο παντρεύτηκε η φιλόδοξη κόρη της Κυνάνης, Ανταία-Ευρυδίκη, για να εξυπηρετήσει τους φιλόδοξους σκοπούς της.
Ο γιος του Μεγάλου Αλεξάνδρου και της Ρωξάνης, Αλέξανδρος Δ'
Ο νεογέννητος γιος του Αλέξανδρου και της Ρωξάνης, Αλέξανδρος Δ', γεννήθηκε μετά το θάνατο του πατέρα του το 323 π.Χ. Αμέσως μόλις γεννήθηκε, αναγνωρίστηκε Βασιλεύς μετά του Φιλίππου του Αρριδαίου, υπό την κηδεμονία πρώτα του Περδίκκα και αργότερα του Αντίπατρου, αλλά μετά το θάνατό του υπέστη με τη μητέρα του Ρωξάνη πολλές περιπέτειες.. Η αχαλίνωτη φιλοδοξία της Ευρυδίκης ανησυχούσε την Ολυμπιάδα, που φοβόταν για τη ζωή του εγγονού της. Έπεισε τη Ρωξάνη να καταφύγει στην Ήπειρο. Εκεί βρήκε προστασία και η κόρη του Φιλίππου και της Νικησίπολης, Θεσσαλονίκη, για την οποία η Ολυμπιάδα έτρεφε αγάπη και στοργή, αφού την ανάθρεψε σαν δικό της παιδί, διότι είχε μείνει ορφανή είκοσι μόλις μέρες μετά τη γέννηση της.
Μετά τους εξοντωτικούς πολέμους των επιγόνων, ο Κάσσανδρος, υπ' αριθμόν ένα εχθρός της Ολυμπιάδας, έγινε κυρίαρχος στρατηγός στη Μακεδονία και ο Φίλιππος Αρριδαίος με την Ευρυδίκη συμμάχησαν μαζί του και τον ανακήρυξαν επιμελητή του Μακεδονικού θρόνου. Η Ολυμπιάδα, βλέποντας να κινδυνεύουν τα συμφέροντα του εγγονού της, Αλεξάνδρου Δ', εγκαταλείπει την Ήπειρο και εκστρατεύει στη Μακεδονία. Σε σύγκρουση με τα στρατεύματα της Ευρυδίκης και του Αρριδαίου, οι τελευταίοι αιχμαλωτίζονται από τη γηραιά βασίλισσα και θανατώνονται άγρια.
Ο Κάσσανδρος, απασχολημένος την εποχή εκείνη στην Αθήνα, κατευθύνεται εναντίον της Ολυμπιάδας, η οποία καταφεύγει στην οχυρωμένη παραθαλάσσια πόλη του Θερμαϊκού κόλπου Πύδνα, έχοντας μαζί της το μικρό Αλέξανδρο, τη Ρωξάνη, τη Θεσσαλονίκη και πολλούς πιστούς της. Μετά από επτάμηνη στενή πολιορκία και αφού η κατάσταση των πολιορκημένων έγινε αφόρητη, η Ολυμπιάδα συνθηκολόγησε για να σώσει τον εγγονό της. Το 311 π.Χ. ο Κάσσανδρος, αθετώντας την υπόσχεσή του, έβαλε τους ανθρώπους του να τη σφάξουν – κατ' άλλους να τη λιθοβολήσουν, αφήνοντας άταφο το πτώμα της [7]. Μαζί της θα πεθάνει και ο μικρός Αλέξανδρος, σε ηλικία 12 ετών.
Το 1979 βρέθηκε από τον αρχαιολόγο Μανώλη Ανδρόνικο στις Αιγές (σημερινη Βεργίνα Ημαθίας)πρώτη πρωτεύουσα των Μακεδόνων,όπου κατά παράδοση εθάπτοντο οι Μακεδόνες Βασιλείς, μεγαλοπρεπής ασύλητος Τάφος με πλούσια κτερίσματα-ευρήματα, πλησίον του Τάφου του Φιλίππου Β΄, επονομαζόμενος Τάφος του Πρίγκιπα. Ο Τάφος ανήκει σε έφηβο 12-13 ετών και σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις πρόκειται για τον Αλέξανδρο Δ΄, γιο του Μεγάλου Αλεξάνδρου και της Ρωξάνης και εγγονό του Φιλίππου Β΄...
Παραπομπές:
1. ↑ [...] λέγεται δὲ Φίλιππος ἐν Σαμοθρᾴκῃ τῇ Ὀλυμπιάδι συμμυηθείς, αὐτός τε μειράκιον ὢν ἔτι κἀκείνης παιδὸς ὀρφανῆς γονέων ἐρασθῆναι, καὶ τὸν γάμον οὕτως ἁρμόσαι, πείσας τὸν ἀδελφὸν αὐτῆς Ἀρύββαν. Πλούταρχος, Βίοι Παράλληλοι, Αλέξανδρος, 2.1.
2. ↑ Heckel, Waldemar (2006). Who’s Who In The Age Of Alexander The Great: Prosopography Of Alexander’s Empire. Wiley-Blackwell. σελ. 181. ISBN 1405112107. http://books.google.com/books?id=JJ4K1wFZkrsC.
3. ↑ Brown, Virginia; Giovanni Boccaccio (2001). Famous Women. Harvard University Press. σελ. 125. ISBN 0-674-01130-9. http://books.google.com/books?id=3Nj04ULC0s8C.
4. ↑ Αθήναιος, Δειπνοσοφισταί, Βιβλίο 13ο, κεφ. 5
5. ↑ ἡ δ΄ Ὀλυμπιὰς […] ὄφεις μεγάλους χειροήθεις ἐφείλκετο τοῖς θιάσοις͵ οἳ πολλάκις ἐκ τοῦ κιττοῦ καὶ τῶν μυστικῶν λίκνων παραναδυόμενοι καὶ περιελιττόμενοι τοῖς θύρσοις τῶν γυναικῶν καὶ τοῖς στεφάνοις͵ ἐξέπληττον τοὺς ἄνδρας. Πλούταρχος, Βίοι Παράλληλοι, Αλέξανδρος, 2.9.
6. ↑ Ιουστίνος, Epitome of the Philippic History of Pompeius Trogus, Βιβλίο ΧΙ, κεφ. 11, Βιβλίο XII, κεφ. 16
7. ↑ [...]τήν τε γὰρ Ὀλυμπιάδα φονεύσαντα ἄταφον ῥῖψαι καὶ τὰς ὑπ᾽ ἐκείνου κατασκαφείσας Θήβας ἀνοικίσαι μετὰ πολλῆς σπουδῆς. Διόδωρος Σικελιώτης, Ιστορική Βιβλιοθήκη, Βιβλίο 17ο, κεφ. 118.2.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.ellinikoarxeio.com/2011/02/olympiada-basilissa-twn-makedonwn.html#ixzz2yinpCcf0
/*/
Επίσης το λήμμα
Ολυμπιάδα
της Βικιπαίδεια :
/*/
το λήμμα Ολυμπιάδα στην εγκυκλοπαίδεια BRITANNICA
Olympias, (born c. 375 bc—died 316), wife of Philip II of Macedonia and mother of Alexander the Great. She had a passionate and imperious nature, and she played important roles in the power struggles that followed the deaths of both rulers.
Olympias, (born c. 375 bc—died 316), wife of Philip II of Macedonia and mother of Alexander the Great. She had a passionate and imperious nature, and she played important roles in the power struggles that followed the deaths of both rulers.
The daughter of Neoptolemus, king of Epirus, Olympias apparently was originally named Myrtale. Later she may have been called Olympias as a recognition of Philip’s victory in the Olympic Games of 356 bc. Philip’s polygamy did not threaten her position until 337, when he married a high-born Macedonian, Cleopatra. Olympias withdrew to Epirus, returning after Philip’s assassination (336). She then had Cleopatra and her infant daughter killed. Olympias quarreled repeatedly with Antipater, regent of Macedonia during the early years of Alexander’s invasion of Asia, and eventually retired again, about 331, to Epirus. Upon the death of Antipater in 319 (Alexander had died in 323), his successor, Polyperchon, invited Olympias to act as regent for her young grandson, Alexander IV (Alexander the Great’s son). She declined his request until 317, when Antipater’s son Cassanderestablished Philip II’s simpleminded son Philip III (Arrhidaeus) as king of Macedonia. The Macedonian soldiers supported her return. She put to death Philip Arrhidaeus and his wife, as well as Cassander’s brother and a hundred of his partisans. In response Cassander entered Macedonia and blockaded Olympias in Pydna, where she surrendered in the spring of 316. She was condemned to death by the Macedonian assembly, but Cassander’s soldiers refused to carry out the sentence. She eventually was killed by relatives of those she had executed.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου