Ξέρεις, αδερφέ, ωραία τα μεγάλα λόγια για τις «μπέσες» και τις «σπάνιες γυναίκες» που τάχα μου είναι από άλλο πλανήτη. Αλλά έλα να σου πω κάτι που ίσως δεν το σκέφτηκες. Υπάρχουν κι άντρες που δεν τρώνε κουτόχορτο. Δεν είναι όλοι κυνηγοί ενός «όχι» που περιμένει να γίνει «ναι». Δεν είναι όλοι κομπάρσοι στο σενάριο που γράφτηκε για να τους βγάζει τους κακούς της υπόθεσης.
Αυτοί οι άντρες, λοιπόν, δεν ψάχνουν να βρουν «μπέσα» στις λέξεις σου. Την ψάχνουν στις κινήσεις σου, στα μάτια σου, στο πώς στέκεσαι όταν τα πράγματα ζορίζουν. Δε δίνουν δεκάρα για τις θεωρίες περί σπάνιων πλασμάτων που δεν «σκορπάνε την καρδιά τους». Γιατί; Γιατί ξέρουν ότι η αξία δεν μετριέται σε ποσότητες ή υποσχέσεις. Μετριέται στο πώς αγαπάς χωρίς να ψάχνεις να βάλεις ταμπέλες και δικαιολογίες.
Οι άντρες που αξίζουν δεν θα καθίσουν να παίζουν παιχνιδάκια «φύγε-μείνε» ή να κάνουν το «όχι» σου προσωπική τους αποστολή. Έχουν μάθει να ξεχωρίζουν τι αξίζει να κυνηγήσουν και τι είναι απλά χάσιμο χρόνου. Αν δουν ότι το παιχνίδι είναι στημένο, αν καταλάβουν ότι πουλάς μούρη και όχι συναίσθημα, έχουν έναν τρόπο να αντιδράσουν: σηκώνονται και φεύγουν.
Και ξέρεις ποιο είναι το καλύτερο; Δε θα κοιτάξουν πίσω. Γιατί αυτοί οι άντρες δεν χάνουν την αξιοπρέπειά τους για κανέναν. Αν παίξεις την εμπιστοσύνη τους στα ζάρια, να είσαι σίγουρη πως δεν θα καθίσουν να κλαίνε. Θα φύγουν ολόισια μπροστά, κι εσύ θα μείνεις να αναρωτιέσαι πότε ακριβώς έχασες το παιχνίδι.
Όχι, μην το μπερδέψεις. Δεν είναι «παίχτες». Δεν πάνε από αγκαλιά σε αγκαλιά για να καλύψουν το κενό τους. Είναι αυτοί που προτιμούν ένα άδειο κρεβάτι από μια άδεια ψυχή δίπλα τους. Ξέρουν τι θέλουν, και αν δεν το βρουν, προχωράνε.
Αυτοί οι άντρες δεν χρειάζονται χειροκροτήματα. Δεν θα τους πει κανείς «καριόληδες», γιατί δεν κορόιδεψαν κανέναν. Αλλά όταν φύγουν, ξέρεις πως έχασες κάτι αληθινό. Και αυτό θα σε τρώει πιο πολύ απ’ ό,τι τα μεγάλα λόγια που δεν είπαν ποτέ.
Κοίτα να δεις, λοιπόν, που υπάρχουν κι άντρες έτσι, αδερφέ. Και είναι εκεί έξω, αλλά δεν θα τους δεις να παρακαλάνε. Είναι πολύ απασχολημένοι να ζουν αληθινά.
Αλέξανδρος Χωριανουδης στο Love letters
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου