Aς πιούμε στην υγειά των τρελών, των απροσάρμοστων, των επαναστατών, των ταραχοποιών.

Uroš Predić , Happy Brothers , 1887, λάδι σε καμβά, 82 x 122 εκατοστά (32 x 48 in)

https://useum.org/artwork/Happy-Brothers-Uros-Predic

"Aς πιούμε στην υγειά των τρελών, των απροσάρμοστων, των επαναστατών, των ταραχοποιών. Σε αυτούς που βλέπουν τα πράγματα διαφορετικά, που δεν τιμούν τους κανόνες, που δεν σέβονται την τάξη…

Μπορεί να τους επαινέσεις, να διαφωνήσεις, να τους τσιτάρεις, να δυσπιστήσεις, να τους δοξάσεις ή να τους κακολογήσεις. Αλλά δεν μπορείς να τους αγνοήσεις. Γιατί αλλάζουν πράγματα. Βρίσκουν, φαντάζονται, βοηθάνε, ερευνούν, φτιάχνουν, εμπνέουν. Σπρώχνουν μπροστά τα πάντα. Ίσως, πρέπει να είναι τρελλοί. Πώς αλλιώς θα κοιτάξουν ένα άδειο καμβά και θα δουν έργο τέχνης; Ή θα καθίσουν στη σιωπή και θ’ ακούσουν τραγούδι που δεν έχει γραφτεί; Εκεί που κάποιοι βλέπουν τρελούς, εμείς βλέπουμε μεγαλοφυΐες.

Γιατί οι άνθρωποι που είναι αρκετά τρελοί για να πιστεύουν ό,τι μπορούν ν’ αλλάξουν τον κόσμο, είναι αυτοί που στο τέλος το κάνουν."

Τζακ Κέρουακ, Aς πιούμε στην υγειά των τρελών, ο "πατέρας" της γενιάς των Μπητνικ (beat generation),

ο Jean-Louis Lebris de Kerouac ή Jack Kerouac, γεννήθηκε στις 12 Μαρτίου του 1922 και πέθανε στις 21 Οκτωβρίου του 1969.

✅ Ο πίνακας απεικονίζει Μεθυσμένους Βαλκάνιους επιστρέφοντας την αυγή σπίτι τους...

Το 1887, ο Ουρος Πρεντιτς (Uroš Predić), ένας από τους μεγαλύτερους Σέρβους ζωγράφους, ζωγράφισε μεθυσμένους από το χωριό του, επιστρέφοντας λιώμα από μια Καφανα την αυγή στα σπίτια τους. Ήλπιζε ότι η ζωγραφιά του θα τους έπειθε να αλλάξουν τον τρόπο ζωής τους. Αντίθετα, εκείνοι λάτρεψαν τον πίνακα που τους απεικόνιζε έτσι, γέλασαν με την ψυχή τους, και δεν άλλαξαν τις αυτοκαταστροφικες τους συνήθειες... Παρεμπιπτόντως, ο Πρεντιτς αποκάλεσε αυτόν τον πίνακα "Χαρούμενα αδέλφια, φτωχή μητέρα". Όπως λέει και μία σερβικη παροιμία "ο Θεός όταν σου παίρνει το μυαλό, στο παίρνει όλο. Το αλκοόλ σου παίρνει μόνο το μισό, και για μία νύχτα".

Πηγή:

Balkans Terra Incognita Εξερευνώντας τα Άγνωστα Βαλκάνια (and Beyond)

George Stamkos  

✒ μπίτνικ

(beatnik). Αγγλικός όρος, με τον οποίο υποδηλώνονται οι εκπρόσωποι της λεγόμενης beat generation (κατά λέξη: κουρασμένη γενιά), βορειοαμερικανικού λογοτεχνικού κινήματος της μεταπολεμικής περιόδου, του οποίου αναγνωρισμένο κέντρο ήταν το Σαν Φρανσίσκο. 
Οι beats εμφανίζονται προπάντων ως μια στάση ανήσυχης διαμαρτυρίας, ανταρσίας κατά της παράδοσης, του κομφορμισμού, του μαζικού πολιτισμού και των κοινωνικών σχημάτων, κηρύσσοντας την ελευθερία του ένστικτού και της φαντασίας. 
Μεταξύ των κυριότερων εκπροσώπων της γενιάς των μπιτ - η οποία ωστόσο δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως διαμορφωμένη λογοτεχνική «σχολή», αφού στον κύκλο της παρουσιάζονται σημαντικές διαφορές ύφους και γλώσσας - αναφέρονται τα ονόματα του διηγηματογράφου Τζακ Κέρουακ και των ποιητών Άλεν Γκίνσμπεργκ, Γκρέγκορι Κόρσο και Λόρενς Φερλινγκέτι. 
Τύποι Άγγλων μπιτνικς. Η διαμαρτυρία τους εναντίον της παράδοσης περιορίζεται κυρίως στην ιδιορρυθμία της συμπεριφοράς και του ντυσίματος τους.