Όσοι πηγαίνετε στο Λαύριο μπορείτε να δείτε στην κεντρική του πλατεία ένα επιβλητικό άγαλμα που φωτίζεται την νύχτα. Είναι το άγαλμα του Ιωάννη Βαπτιστή Σερπιέρη.(1815-1887).
Το άγαλμα στο βάθρο του έχει 3 επιγραφές:
μία στα Ελληνικά
-Ιωάννης Βαπτιστής Σερπιέρης, ζώσαν εκ νεκράς ανέστησε πόλιν και πλούτον από σποδού αυτή εξανέτειλε,
μία στα γαλλικά- Ι. Β. Σερπιέρι από μια παραμελημένη τέφρα ανέσυρε τη λάμψη του μετάλλου και το ψωμί του εργάτη-
και μία στα ιταλικά- στον Ιταλό Ι. Β. Σερπιέρι, η πόλη θέλησε και ξαγρυπνά εδώ.
Ο ιταλός Σερπιέρης έχοντας διαβάσει την μελέτη του μεταλλειολόγου Ανδρέα Κοδέλλα για την σκοπιμότητα επαναλειτουργίας των μεταλλείων του Λαυρίου, ήρθε στην Ελλάδα το 1863 και αγόρασε από τη μονή Πεντέλης (καταλαβαίνετε τι είχε από τότε η μονή) και την κοινότητα Κερατέας, κτήματα συνολικής έκτασης 10.791 στρεμμάτων και το 1864 προχώρησε στην ίδρυση της ιταλογαλλικής εταιρείας Roux- Serpieri- Fressynet C.E.
Το 1873 τα δικαιώματά της παραχωρούνται από τον Σερπιέρι στην Τράπεζα της Κωνσταντινούπολης, δίνοντας έτσι διέξοδο στο λαυρεωτικό ζήτημα που ταλαιπώρησε για πολλά χρόνια τη χώρα μας. Το 1876 ιδρύει τη Compagnie Francaise des Mines du Laurium, πιο γνωστή σε όλους ως Γαλλική εταιρεία, και κατόρθωσε να της παραχωρηθεί για εκμετάλλευση όλο το υπέδαφος της Λαυρεωτικής. Η εταιρεία λειτούργησε με μεταλλεύματα του Λαυρίου αλλά και άλλων περιοχών της χώρας μας μέχρι το 1982.
Η οικογένεια του Σερπιέρη εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Ελλάδα και εξελληνίσθηκε.
Το κτήριο της Αγροτικής τράπεζας απέναντι από την Ακαδημία Αθηνών ήταν το σπίτι του.
Ο Σερπιέρης ήταν γνωστός για την σκληρότητα του απέναντι στους εργάτες του και τους μεταλλωρύχους.
Παρ΄όλα αυτά το 1899 οι διάδοχοι του ανάγκασαν τους μεταλλωρύχους με τα δικά τους λεφτά να φτιάξουν άγαλμα στον Σερπιέρη!
Το άγαλμα λοιπόν αυτό έχει την εξής ωραία ιστορία.
Οι μεταλλωρύχοι πήγαν και βρήκαν τον Σουρή ο οποίος τους έγραψε ένα ποίημα.
Την ημέρα των εγκαινίων οι επίσημοι τράβηξαν το σεντόνι και εμφανίστηκε το άγαλμα σκαταλειμμένο και με το εξής ποίημα του Σουρή από κάτω:
Τι μας θωρείς ακίνητος
και δεν μας κατουράς
αφού και ανδριάντα
σε αξίωσε η Ελλάς
Δέξου λοιπόν ω Βαπτιστά
ευγνωμοσύνης δώρο
ξερό σκατό κοπανιστό
και από Λαυριώτη κώλο
Το 1982 όταν η τηλεόραση έπαιξε το σήριαλ τα Λαυρευωτικά οι Λαυριώτες περιέλουσαν το άγαλμα με μπογιές όποτε και το φύλαξαν μέχρι πρόσφατα στην Εθνική Πινακοθήκη όποτε αφού καθαρίστηκε ξανατοποθετήθηκε στην θέση του.
Όπως βλέπετε το μπλογκ αυτό δεν ασχολείται μόνο με την ιστορία αλλά ασχολείται και με την ποίηση.!
http://atheofobos2.blogspot.gr/2007/01/blog-post_17.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου