Αν οι αρχαίοι Έλληνες ζούσαν στη σημερινή εποχή, θα έβριζαν κάπως έτσι...

Αφόδευε εντός = Χέσε μέσα

Λάβε κίναιδε = Πάρ' τα π...

Ύπαγε γαμηθείναι = Άντε γ...

Όδευε εις συνουσίαν = Άντε γ...

ΤΑΦΟΣ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΒΡΑΣΙΔΑ - ΑΜΦΙΠΟΛΗ

Εντοπίστηκε κατά τις ανασκαφικές εργασίες του οικοπέδου για την ανέγερση του Αρχαιολογικού Μουσείου το 1976. Πρόκειται για κιβωτιόσχημο τάφο από πωροπλίνθους, λαξευμένο μέσα στο φυσικό ημίβραχο. Βρέθηκε ασύλητος και σφραγισμένος. Περιείχε μια ταφή- καύση μέσα σε οστεοθήκη όπου βρέθηκε χρυσό στεφάνι από φύλλα ελιάς. Η θέση του τάφου εσωτερικά των τειχών οδηγεί στην άποψη ότι πρόκειται για το τάφο ενός ιδιαίτερα σημαντικού προσώπου που τάφηκε με τιμές μέσα στον περίβολο των τειχών. Σύμφωνα με τον ιστορικό Θουκυδίδη (Θουκ. IV.104, 106, 108 και V, 6, 10, 11), ο στρατηγός Βρασίδας ήταν ο ικανός στρατηγός της Σπάρτης που τάφηκε το 422 π.Χ. με τιμές εντός των τειχών και μπροστά στην αγορά της πόλης μετά τη φονική μάχη μεταξύ Κλέωνος και Βρασίδα (Στρατηγών Αθηναίων και Σπαρτιατών) που δόθηκε τη χρονιά αυτή μπροστά στα τείχη της πόλης. Ο Βρασίδας λατρεύτηκε στην Αμφίπολη ως ήρωας και πραγματικός οικιστής και η λατρεία του καθιερώθηκε με ετήσιους αγώνες και θυσίες.

Ποιός έκαψε τη Σμύρνη;

Οι ιστορικές σελίδες της “Κυριακάτικης Ελευθεροτυπία” της 22ας Σεπτεμβρίου 2013, ήταν αφιερωμένες σ’ ένα από τα θέματα που διχάζουν την κοινότητα των Ελλήνων ιστορικών. Στη σφαγή και την πυρπόληση της Σμύρνης από τους νικητές του ελληνοτουρκικού πολέμου (1919-1922), δηλαδή σ’ ένα από τα μεγάλα εγκλήματα του 20ου αιώνα κατά άμαχου πληθυσμού. Το ζήτημα αυτό, αποσιωπήθηκε εντέχνως στην Ελλάδα, της οποίας οι κυρίαρχες ελίτ είχαν μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την εξέλιξη αυτή….  

[Για τη στάση μιας μερίδας ιστορικών, που έχει εκφραστεί με ένα ουκ ευκαταφρόνητο ρεύμα Αρνητών της Γενοκτονίας, μπορείτε να διαβάσετε το κείμενο "Η γενοκτονία και η άρνησή της". ]

Το αφιέρωμα της Κυριακής περιλάμβανε δύο θέματα:
-Ποιός έκαψε τη Σμύρνη, μέσα από τουρκικές πηγές και
-Πώς σταμάτησε η σφαγή και γιατί ο Μουσταφά Κεμάλ επέτρεψε την αναχώρηση των Μικρασιατών, μέσα από ένα κείμενο του Ιωάννη Θεοφανίδη, που πλαισιώνεται και από το ανέκδοτο σήμα προς την τότε κυβέρνηση Τριανταφυλλάκου με το οποίο ζητείται η άδεια για αποστολή πλοίων στην φλεγόμενη Σμύρνη για να παραλάβουν τους πρόσφυγες….

Παρατίθεται στη συνέχεια το αφιέρωμα, όπως ακριβώς αναρτήθηκε στο enet.gr. Ο δημοσιευμένος τίτλος του άρθρου οφείλεται στον επιμελητή των σελίδων. Ο δικός μου τίτλος ήταν “Ποιός έκαψε τη Σμύρνη“

Στο τέλος της ανάρτησης παρατίθεται επίσης και πάλι το άρθρο του Hervé Georgelin, “Παραφωνίες στα γαλλικά αρχεία σχετικά με την καταστροφή της Σμύρνης”…

Τι κατασκεύασε ο εργολάβος Νικόλαος Μπόμπολας εν έτει 1876;

Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη

 «Η καμήλα είναι ένα καθαρόαιμο άλογο κούρσας που το έφτιαξε μια επιτροπή». Είναι από τα αγαπημένα μου ρητά. Ηλίθιες συλλογικότητες, στελεχωμένες από εργώδεις ηλιθίους, με λάθος λύση για κάθε πρόβλημα. Συνήθως παραλαμβάνουν δύο προβλήματα και μετά από μερικές πρωτοβουλίες, διαβουλεύσεις και μέτρα, τα κάνουν τέσσερα.

Από τον πολιτισμό του φαγητού, στην ισοπέδωση του φαστ φουντ

Η γαστρονομική κουλτούρα αργοπεθαίνει, και μαζί της, ένα σημαντικότατο συστατικό της κοινωνίας, συμπεραίνει σε μελέτη της η πολιτική επιστήμων της Ανώτατης Οικονομικής Σχολής, Ιρίνα Σοχάν. Οι εστιάτορες, πάντως, πιστεύουν το αντίθετο.

Οι ερευνητές εντοπίζουν τέσσερα βασικά στοιχεία της γαστρονομικής κουλτούρας που αλλάζουν. «Το πρώτο στοιχείο, αυτό που προηγείται της μαγειρικής -εξηγεί η Ιρίνα Σουχάν- ήταν παραδοσιακά η σπορά και η συγκομιδή της σοδειάς. Αυτή η πρωταρχική έννοια της τροφής, έχει πια ξεχαστεί εδώ και πάρα πολύ καιρό. Σήμερα υφίσταται το πρόβλημα της ποιοτικής διατροφής και πολλοί πηγαίνουν ως την άλλη άκρη της πόλης για να ψωνίσουν σε μαγαζιά τα οποία εμπιστεύονται. Η δημιουργικότητα παραχώρησε τη θέση της στην κατανάλωση».

Δύο αγάλματα συνομιλούν

Η Νίκη της Σαμοθράκης και η Αφροδίτη της Μήλου συναντιούνται τις νύχτες στο Λούβρο. Ξεχνούν για λίγο τη φυλακή τους και το μυαλό του ταξιδεύει στην αλησμόνητη πατρίδα

Η σιωπή, σχεδόν απόκοσμη, κυριαρχούσε στις αίθουσες, ενώ ο φωτισμός ασφαλείας δημιουργούσε μια αίσθηση μυστηρίου, στην οποία βέβαια οι φύλακες είχαν συνηθίσει και δεν τους έκανε την παραμικρή εντύπωση.

Το Μουσείο του Λούβρου κρύβει τα βράδια ένα μυστικόΑργά τη νύχτα το μουσείο ήταν βουβό, προσμένοντας το επόμενο πρωί που, όπως πάντα, τα πλήθη θα συνέρρεαν για να θαυμάσουν τους μύριους όσους πίνακες, γλυπτά και αντικείμενα τέχνης απ' όλο τον κόσμο που στόλιζαν τις αίθουσες.

Θα σηκωθούν ο Αριστοτέλης, ο Θουκυδίδης και ο Πλάτων από τους τάφους τους και θα μας φτύνουν!

«Κάθε λαός είναι άξιος των ανθρώπων που τον κυβερνούν . Κανείς δεν είναι πιο υποδουλωμένος από εκείνους που εσφαλμένα πιστεύουν πως είναι ελεύθεροι. Όσοι αδιαφορούν για τα κοινά είναι καταδικασμένοι να εξουσιάζονται πάντα από ανθρώπους κατώτερούς τους.»
~ Πλάτων 

Οι κλασικές γεωπολιτικές θεωρίες και οι παγκόσμιες στρατηγικές. Ratzel, Kjellén, Mackinder, Haushofer, Spykman, Mahan, de Seversky.

.~`~.

Πρόλογος

Η σχέση των πολιτικών μορφωμάτων με τις φυσικές συνθήκες του περιβάλλοντος χώρου και η δυναμική πολιτική διαδικασία, η οποία διαμορφώνεται από τη σχέση αυτή, συγκαταλέγονται στα θέματα που εξετάζει η ανθρωπότητα ήδη από τους πρώτους αιώνες της ύπαρξης της [θεμελιωτής των διεθνών σχέσεων θεωρείται ο Θουκυδίδης]. Ωστόσο, η ανάπτυξη των παγκόσμιων γεωπολιτικών και γεωστρατηγικών θεωριών έγινε εφικτή μετά την εξακρίβωση της παγκόσμιας γεωγραφίας. Η διαμάχη για την παγκόσμια κυριαρχία, που κορυφώνεται τον 19ο αιώνα με το νεοαποικιοκρατικό κύμα, παρότρυνε τα μέρη να κατευθύνουν τον αγώνα τον οποίο διεξήγαν προηγουμένως για την επίτευξη τοπικών στόχων τακτικής σύμφωνα με τις ανάγκες των παγκόσμιων στρατηγικών στόχων... Η εξέταση της γεωπολιτικής της ξηράς, της θάλασσας και του αέρα είναι απαραίτητη για την κατανόηση της διαδικασίας εξέλιξης των παγκόσμιων πολιτικών και στρατιωτικών στρατηγικών...

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ....

Η «Χούντα» το 74 παραδίδει στον «Εθνάρχη» υγιές χρέος 330 εκατ. (υγιές διότι λόγω μεγάλης βιομηχανικής και… αγροτικής ανάπτυξης το χρέος αυτο-εξοφλείτο).

-Ο «Εθνάρχης» μετατρέπει το χρέος μετά από 7 χρόνια σε 8 ΔΙΣ (σημειώστε πετρελαϊκή κρίση του 1977).

-Ο Ανδρέας κλείνει με δυο τρόπους (υπερ-πολλαπλασιασμός μισθών και εισφορών μέσα σε μια νύχτα & των απεργιών) όλες τις τεράστιες βιομηχανίες (ΙΖΟΛΑ, ΠΙΤΣΟΣ, ΕΛΙΝΤΑ, ΠΕΙΡΑΙΚΗ ΠΑΤΡΑΙΚΗ, ΧΡΩΠΕΙ κτλ κτλ κτλ), και εφαρμόζει το οικονομικό τερτίπι που λέγεται «EASY MONEY SYSTEM» σε επίπεδο κράτους, δηλαδή παίρνει δάνεια (από τις Εβραϊκές Τράπεζες του Ροκφέλερ που πρωτύτερα είχαν σχεδιάσει οργανώσει και χρηματοδοτήσει την δημιουργία του ΠΑΣΟΚ) και μοιράζει τα χρήματα στους πολίτες, δηλαδή γεμίζει την αγορά με χρήμα (όχι όμως υγιή αλλά δανεικά με ασύλληπτους τόκους).

Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα για πρώτη φορά η Ελλάδα να καταναλώνει περισσότερα από αυτά που παράγει, βυθίζοντας την πολύ περισσότερο στο DEBT BASE BANKING SYSTEM.