Ο «Στοχαστής»

Ο "σκεπτόμενος''. Μεγάλη συμπαγής φιγούρα καθιστού άνδρα. Καρδίτσα, Θεσσαλία,

Τελική Νεολιθική περίοδος (4500-3300 π.Χ.)

Πάσα Διαφωνία μεταξύ Ελλήνων είναι Διαφωνία μεταξύ Ηρώων

 

"από το Μελένοικο της Μακεδονίας"

"ποιος είναι ο Εθνισμός σας Επίτροπε;"

απόσπασμα της ταινίας: Η δίκη των δικαστών

Θαύμα: «#Συμπερίληψη» αντιμεταλλευτικών και εταιρειών!

από: FB Στρατονίκη Μαντεμοχώρια (Stratoniki Mademohoria)

Επειδή η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που όπως λέγεται, τρώγεται κρύο έφθασε η ώρα διάφοροι παλιοί «συναγωνιστές μας» να την καταπιούν και μάλιστα αμάσητη. Για την ιστορία, την εποχή που διαδραματίζοταν ο αγώνας ενάντια στα μεταλλεία του #Στρατονικού_Όρους στην ανατολική #Χαλκιδική, ξεχώρισαν -χονδρικά- δύο αντιλήψεις σε σχέση με τον χαρακτήρα του (παλαιότερα οι «κομμουνισμένοι» θα το έλεγαν «ιδεολογικό πλαίσιο»).

Ευαγόρας Παλληκαρίδης (Τσάδα Πάφου, 26 Φεβρουαρίου 1938 - Λευκωσία, 14 Μαρτίου 1957)

 

Στις 17 Νοεμβρίου 1955 οι μαθητές του Γυμνασίου συγκεντρώθηκαν και προετοίμαζαν μια διαδήλωση από τις γνωστές που οργάνωνε η ΑΝΕ (Άλκιμος Νεολαία ΕΟΚΑ) ως αντιπερισπασμό. Οι στρατιώτες είχαν διαταγή να πυροβολήσουν αδιάκριτα τους διαδηλωτές. Ο Ευαγόρας συλλαμβάνεται και οδηγείται στο δικαστήριο με την κατηγορία ότι συμμετείχε παράνομα σε οχλαγωγίες. Ο Ευαγόρας δεν παραδέχτηκε την κατηγορία και η δίκη αναβλήθηκε για τις 6 Δεκεμβρίου. Ήταν η αρχή του τέλους. Μια μέρα πριν τη δίκη, μπαίνει κρυφά στο σχολείο και αφήνει στην έδρα ένα σημείωμα το έγραψε σε ένα κομμάτι χαρτί και το άφησε στην τάξη του ως αποχαιρετιστήριο μήνυμα για τους συμμαθητές του τους οποίους άφηνε πίσω:

"Παλιοί συμμαθηταί,

Ώρα κρίσης για την ανθρώπινη φυλή, Μάρτιν Ρις

 

Martin Rees από Kris Snibbe/Φωτογράφος προσωπικού του Harvard

«Αυτός είναι ο πρώτος αιώνας όπου ένα είδος, το ανθρώπινο είδος, μπορεί πραγματικά να ελέγξει ολόκληρο τον πλανήτη και τη μοίρα του», λέει ο αστροφυσικός και κοσμολόγος Μάρτιν Ρις.

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ: Θεωρείτε ότι αυτές είναι οι κύριες απειλές που αντιμετωπίζουμε ως είδος;

REES: Νομίζω ότι επιδεινώνουν το πρόβλημα. Νομίζω ότι θα έχουμε αυξανόμενα προβλήματα διακυβέρνησης γιατί, προφανώς, με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όλοι ασχολούνται περισσότερο, ο πανικός και οι φήμες μπορούν να εξαπλωθούν κυριολεκτικά με την ταχύτητα του φωτός.

Θα είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί η σωστή ισορροπία μεταξύ της ιδιωτικής ζωής, της ασφάλειας και της ελευθερίας όταν βρισκόμαστε σε έναν κόσμο όπου μερικοί άνθρωποι —από λάθος ή σχεδιαστικά— μπορούν να προκαλέσουν μια καταστροφή που μπορεί ακόμη και να καταρρεύσει παγκοσμίως. Αυτό είναι κάτι που είναι πραγματικά νέο και είναι μια πραγματική ένταση για τη διακυβέρνηση σε κάθε έθνος.

Αν σκεφτόμαστε διεθνώς, πρέπει να ανησυχούμε για τις ανισότητες μεταξύ των διαφορετικών εθνών. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι υπάρχει τεράστια διαφορά μεταξύ του κατώτερου δισεκατομμυρίου, κυρίως στην Αφρική, και των ανθρώπων που ζουν στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική, και νομίζω ότι αυτό θα αποτελέσει αιτία για αυξανόμενη δυσαρέσκεια και αστάθεια στο μέλλον. Αυτό συμβαίνει επειδή όλοι στα μειονεκτικά μέρη του κόσμου γνωρίζουν πλέον τι τους λείπει. Έχουν κινητά τηλέφωνα, μπορούν να ταξιδεύουν πιο εύκολα κ.λπ., και έτσι θα υπάρξει πολύ ισχυρή πίεση για κάποιου είδους αναδιανομή του πλούτου σε παγκόσμια κλίμακα.