Είναι κι εκείνοι οι άνθρωποι που γνωρίστηκαν με τον πόνο.
Ήταν άνθρωποι σαν όλους τους άλλους, με τα καλά και τα ανάποδα τους, με τους φόβους και τις ελπίδες, τα όνειρα και τις αποτυχίες τους.
Απλοί, καθημερινοί άνθρωποι.
Μα άτυχοι.
Ένα θεριό φώλιασε μες το κορμί τους.Ένας ύπουλος εχθρός που ξεκίνησε μέρα τη μέρα, στιγμή τη στιγμή, ανάσα την ανάσα να τρώει τα σωθικά τους.
Διαολεμένος καρκίνος.
