"Ω Κρίτων, έφη, τω Ασκληπιώ ωφείλομεν αλεκτρυόνα. αλλά απόδοτε και μή αμελήσητε" Σωκράτης, 469-399 π.Χ.

Παρασκευή 31 Μαΐου 2013

Ὁ χρόνος καὶ οἱ μεταλλωρύχοι.

“Θα σας διηγηθώ μια ιστορία που λένε ότι είναι αληθινή. 
Προφανώς, συνέβη κάπου στην Αφρική”.

     

Έξι μεταλλωρύχοι εργάζονται σε μια πολύ βαθιά σήραγγα και βγάζουν ορυκτά από τα έγκατα της γης. Ξαφνικά, μια κατολίσθηση φράζει την έξοδο της σήραγγας και τους απομονώνει από τον έξω κόσμο. Μόλις γίνεται αυτό, με μια γρήγορη ματιά, χωρίς να πουν λέξη, εκτιμούν την κατάσταση. Είναι όλοι τους πολύ έμπειροι και καταλαβαίνουν αμέσως πως το μεγάλο πρόβλημα θα είναι το οξυγόνο. Αν κάνουν ό,τι πρέπει, τους μένουν τρεις, το πολύ τρεισήμισι ώρες αέρα.
Ο κόσμος απέξω ξέρει πως είναι εκεί εγκλωβισμένοι, μια τέτοια κατολίσθηση όμως σημαίνει ότι θα πρέπει να ανοίξουν τη σήραγγα από την αρχή για να κατέβουν να τους βρουν. Θα προφτάσουν πριν τους τελειώσει ο αέρας;
Οι έμπειροι μεταλλωρύχοι αποφασίζουν πως πρέπει να εξοικονομήσουν όσο γίνεται περισσότερο οξυγόνο.

Η ελληνική ορυκτολαγνεία

Πετρέλαιο στο Αιγαίο, χρυσός στη Χαλκιδική. 
Που κρυβόταν τόσα χρόνια όλος αυτός ο ορυκτός πλούτος και δεν το ξέραμε; 
Και είναι αλήθεια τυχαίο, ότι τον “βρήκαμε εν μέσω κρίσης;

Σκουριές Μάιος 2013, Το δάσος χάνει έδαφος
Σκουριές Μάιος 2013, Το δάσος χάνει έδαφος

Στο λαϊκό φαντασιακό το πετρέλαιο και ο χρυσός είναι σαν τους κρυμμένους θησαυρούς, θαμμένοι κάτω από τη γη, περιμένοντας τον τυχερό που θα σκοντάψει πάνω τους και θα γίνει από τη μια μέρα στην άλλη πλούσιος. Η πραγματικότητα φυσικά είναι διαφορετική και πολύ πιο πεζή. Αν ένα ορυκτό είναι εν τέλει θησαυρός ή όχι, εξαρτάται από το αν τα χρήματα που θα βγάλει κάποιος πουλώντας το θα υπερκαλύψουν ή όχι το κόστος της εξόρυξης.
Τα έσοδα εξαρτώνται από τις ισχύουσες τιμές του ορυκτού στην αγορά, αλλά και το πως θα μοιρασθούν, δηλαδή πόσα θα πάνε στην τσέπη αυτού που έχει την ιδιοκτησία της γης, αυτού που το βρήκε, αυτού που το έβγαλε, ή στις τσέπες των διάφορων μεσαζόντων, που εμπλέκονται στη μακριά αλυσίδα από την εύρεση και την εξόρυξη έως την πώληση. Το κόστος με τη σειρά του περιλαμβάνει τους μισθούς αυτών που θα εργαστούν στην εξόρυξη, καθώς και τα έξοδα για την αγορά, λειτουργία και συντήρηση των  μηχανημάτων που θα χρησιμοποιηθούν. Όσο πιο βαθιά ή πιο βρώμικο είναι ένα ορυκτό, τόσο πιο ακριβή είναι και η εξόρυξή του.

Η Γη γέμισε.

Καιρός για ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης

Σε μερικά χρόνια από σήμερα, θα κοιτάμε πίσω, στη πρώτη αυτή δεκαετία του 21ου αιώνα, με τις τιμές των τροφίμων στα ύψη, την ακριβή ενέργεια, την αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού, τις φυσικές καταστροφές, τις μετακινήσεις πληθυσμών, κλπ. και θα αναρωτιόμαστε: Μα τι κάναμε για όλα αυτά; Πως και δεν πανικοβλήθηκαν οι άνθρωποι, έχοντας ξεπεράσει ταυτόχρονα όλα τα όρια της ανάπτυξης, του πληθυσμού, και των φυσικών πόρων;
Όπως λέει ο βετεράνος Αυστραλός περιβαλλοντολόγος επιχειρηματίας Paul Gilding, «βρισκόμαστε σε άρνηση». Περιγράφει τα τεκταινόμενα σε ένα νέο βιβλίο με τίτλο: The Great Disruption: Why the Climate Crisis Will Bring On the End of Shopping and the Birth of a New World.
Όπως λέει, όταν σε περιβάλλει κάτι τόσο μεγάλο, που για να το αντιμετωπίσεις θα πρέπει να αλλάξεις τον τρόπο με τον οποίο βλέπεις τον κόσμο, τότε η μόνη φυσική αντίδραση είναι η άρνηση. Όσο όμως καθυστερούμε, τόσο μεγαλύτερη αντιμετώπιση χρειάζεται.

Εθνικισμός: η ισχυρότερη δύναμη στον σημερινό κόσμο




του Stephen M. Walt, καθηγητη στο Harvard University’s Kennedy School of Government
Ποια είναι η ισχυρότερη πολιτική δύναμη στο κόσμο; Κάποιοι θα απαντήσουν πως είναι οι χρηματοπιστωτικές αγορές. Άλλοι θα προτείνουν την ανάκαμψη της θρησκείας, την πρόοδο της δημοκρατίας, ή τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ίσως να είναι η ψηφιακή τεχνολογία την οποία συμβολίζει το διαδίκτυο και όλα τα παρεπόμενά του. Ή ίσως τα πυρηνικά όπλα και οι επιπτώσεις που έχουν στη στάση των κρατών απέναντι στην ασφάλεια και στη χρήση βίας.
Όλα τα παραπάνω είναι καλές προτάσεις, αλλά η προσωπική μου επιλογή για την ισχυρότερη δύναμη στο κόσμο είναι ο εθνικισμός.

Τετάρτη 29 Μαΐου 2013

Εάλω η Πόλις , Δυτικοί (1204) & Οθωμανοί (1453)


         

Στην ελληνική ιστοριογραφία με την ορολογία Άλωση της Κωνσταντινούπολης υπήρξαν οι ακόλουθες πολιορκίες της Κωνσταντινούπολης:
  • Άλωση της Κωνσταντινούπολης (12 Απριλίου 1204), την πολιορκία και την άλωση της πόλης από τους Σταυροφόρους της Δ' Σταυροφορίας .
  • Άλωση της Κωνσταντινούπολης (29 Μαϊου 1453), την πολιορκία και την άλωση της πόλης από τους Οθωμανούς υπό τον σουλτάνο Μωάμεθ Β΄ τον Πορθητή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας..



*-*-*-*-*-*-*-*

Τρίτη 28 Μαΐου 2013

Πέδρο Ολάγια - Γιατί η Ελλάδα;

Το βίντεο που ακολουθεί είναι από την ομιλία του Πέδρο Ολάγια* , στο Σαγούδο της Ισπανίας στις 17-11-2012 και είναι ένα ποίημα στο Ελληνικό πνεύμα και τον πολιτισμό που γεννήθηκε σ' αυτόν εδώ τον τόπο και παραμένει ακόμη και σήμερα αξεπέραστος και ζηλευτός, όσο και αν δεν το βλέπουν ή δεν θέλουν να το βλέπουν κάποιοι Έλληνες...


* Ο Πέδρο Ολάγια, Ισπανός συγγραφέας, καθηγητής, μεταφραστής, φωτογράφος, κινηματογραφιστής και ελληνιστής, έλαβε τον τίτλο του Πρεσβευτή του Ελληνισμού σε μια λαμπρή τελετή που πραγματοποιήθηκε στο Μέγαρο Μουσικής στις 4 Μάρτη του 2010, σαν αναγνώριση του πολύπλευρου έργου του σε σχέση με τον ελληνικό πολιτισμό.
Πηγή :
 
http://ntelalis.com/afieromata/1586-pedro-olagia-giati-i-ellada

Λαυρεωτικά : Η ιστορία, όπως δε διδάσκεται στα σχολεία

79
Η ιστορία, όπως δε διδάσκεται στα σχολεία
«Λαυρεωτικά» με αριθμούς και γεγονότα
Ελευθεροτυπία, 79 Αυγούστου 1982 



2 Αυγούστου 1874, ημέρα Τρίτη. Στο κατάστημα του υπουργείου Οικονομι­κών έχουν συγκεντρωθεί ένας συμβολαιογράφος, οι μάρτυρες και οι συμβαλλό­μενοι: «αφ' ενός μεν ο κ. Θ.Β. διεκπεραιωτής παρά των υπουργείων των Οικο­νομικών, ενεργών ως αντιπρόσωπος του Δημοσίου, δυνάμει της (...) διαταγής του κυρίου επί των Οικονομικών υπουργού, και αφ' ετέρου ο κ. Ιωάν. Β. Σερπιέρης, βιομήχανος (...) και συνωμολόγησαν τα εξής: Το Δημόσιον της Ελλάδος παραχωρεί δωρεάν προς τον κ. Ιωάννην Β. Σερπιέρην εις την κοιλάδα Κυπρια­νού του Δήμου Λαυρίου έκτασιν στρεμμάτων βασιλικών εκατόν τεσσαράκοντα επτά (...) δια την κατασκευήν εργοστασίων προς επεξεργαοίαν της παρ' αυτού παραγόμενης μεταλλίτιδος (...) υπό τους εξής όρους: α) να κυρωθή και η παραχώρησις αύτη νομοθετικώς (...) β) εν περιπτώσει μη νομοθετικής κυρώσεως ο Ιω. Β. Σερπιερης υποχρεούται να αποζημίωση το Δημόσιον με την αξίαν της παραχωρηθείσης αυτώ εκτάσεως κατ' εκτίμησιν πραγματογνωμόνων».

Δευτέρα 27 Μαΐου 2013

Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΝΕΚΡΩΝ‏




Το πεινασμένο στομάχι των εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών, ανέργων και όσων ζούν πολύ κάτω από το όριο της φτώχειας, όλων αυτών που συνιστούν τη…βασιλεία του κοινωνικού στεναγμού και συγκροτούν τα κοιμητήρια των κοινωνικά ζωντανών-νεκρών, γεμάτοι νύχτιες αγωνίες και


ονειροβάτες εφιαλτικών διαδρομών, νομοτελειακά θα αντιδράσει στην προοπτική του “τίποτα” και στο συναπάντημα της πολιτικής με την αποκτήνωση και την πλαστότητα.

του Στέλιου Συρμόγλου

Παρασκευή 24 Μαΐου 2013

"ΜΑΚΑΡΙΟΙ" ΟΙ...


Φωτογραφία: "ΜΑΚΑΡΙΟΙ" ΟΙ...

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Ελληνας θέλει με όλη του την ηθική δύναμη να επιβιώσει και να διατρέξει τις δύσκολες μέρες, που τελικά έγιναν δύσκολα χρόνια και δεν αποκλείεται να γίνουν "οδυνηρές" δεκαετίες. Θέλει να επιβιώσει, αλλά πρέπει πρώτιστα να αντιμετωπίσει τον εχθρό του, που δεν φαίνεται να τον έχει εντοπίσει ποτέ, από την αρχή. Τον τοποθετούσε πάντοτε έξω του, ποτέ μέσα του. Εκείνος ο εχθρός που βρίσκεται μέσα μας είναι η "μακαριότητα".

Θα συνειδητοποιούσαμε πιο άρτια τον κίνδυνο αν καταλαβαίναμε μιά για πάντα πως δεν είναι πουθενά γραμμένο με γραφή ανεξίτηλη πως οι Ελληνες θα σωθούν, πως προσμετράμε απλώς το χρόνο για να βγούμε από μια οικονομική κρίση που έχει εξαθλιώσει την κοινωνία. Μια αισιοδοξία μηχανική, τυφλή, υποβοηθούμενη από τους διαφόρους δημοκόπους της πολιτικής αθλιότητας, από τους εκφραστές των συγκροτημένων συμφερόντων και της εξαγορασμένων συνειδήσεων, μας δημιούργησε την πλάνη ότι "όλα θα πάνε καλά" και το μέλλον είναι εξασφαλισμένο...

Αν σ' αυτή την "μηχανική" αισοδοξία, που τόσο επίμονα μας διοχετεύουν το τελευταίο χρονικό διάστημα, προστέσουμε και τη δογματική μας αντίληψη ότι "Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει", ως απότοκο της "εθνικής παραίσθησης", σε μια πραγματικότητα που αλλάζει καθημερινά και καταγράφει χαμένες ευκαιρίες και κυρίως ζωές, σε συνδυασμό με την νεοελληνική, παχυλή ενίοτε αδιαφορία, που συμπυκνώνεται στην έκφραση "δεν βαριέσαι αδελφέ...", τότε είναι περιττό να ειπωθεί ότι τρεφόμαστε με μύθους. 

Η ελληνική ιστορία το δείχνει, άλλωστε, με αρκετή πειστικότητα. Κι αν υπάρχει ένα μεγάλο θέμα σήμερα, αυτό είναι της αγωνίας για το μέλλον του Ελληνα. Κι ας μην αντιδρούν αβασάνιστα οι πομφολυγωδώς "αισιόδοξοι" μ' αυτή τη διαπίστωση, που αντιμετωπίζει την πραγματικότητα  με κάποια προοπτική, παρρησία και ευθύτητα. Απομακρυσμένη μάλιστα από επιφανειακότητες ή προκαταλήψεις, αναδίνει ένα ήχο ταραχής υπολανθάνουσας. 

Η αντίθεση ανάμεσα σε μια πολιτική ανικανότητα που μοιάζει να προχωρεί "θριαμβευτικά", με διασκελισμό "θανάσιμα" πλατύ, από βλακεία σε ψευδολογία και ολέθρια σφάλματα, και μια προοπτική δυσοίωνη, την οποία οι ολίγιστοι του χώρου της πολιτικής και ευρύτερα του κοινωνικού χώρου, άνθρωποι σκεπτόμενοι, οπλισμένοι με διορατικότητα, έχουν διαρκώς μπροστά στα μάτια τους σαν εφιάλτη, η αντίθεση αυτή λοιπόν, είναι το πιο χαρακτηριστικό φαινόμενο του καιρού μας. Και σίγουρα για τους πολλούς, τους έχοντες και κατέχοντες, τους ευκαιριακά "βολεμένους", τους "γοητευμένους" από τους "γητευτές" των ελπίδων και των επιθυμιών τους, να φαίνεται μονότονη η ανακίνηση του επίμαχου θέματος, και να τους προκαλεί ένα αίσθημα δυσφορίας ή και ενόχλησης, χαρακτηρίζοντας ως "γραφική" την επιμονή των συμπλεόμενων με την παραπάνω διαπίστωση.

Για μένα, δεν είναι σοβαρός λόγος για να το αντιπεράσω. Η επιφατική κοινωνική συμπεριφορά δεν με απασχολεί, ούτε με ενοχλεί ο χαρακτηρισμός του "γραφικού". Με αφορά το γεγονός ότι η πολιτική επίφαση οδηγεί στην αυτοκαταστροφή. Οτι έχει χαθεί από την κοινωνία το "ρυθμιστικό ένστικτο". Οτι το αδιανόητο κυριαρχεί. Οτι η "μακαριότητα" διαπλέκεται με την αδιαφορία και την αφέλεια. Οπως καλά γνωρίζω, κι αυτό μου έχει διδάξει η Ιστορία, ότι το χαρακτήρα της εποχής με ό,τι συνέπειες έχει για την κοινωνία, δεν τον συλλαμβάνει η νόηση της ανύποπτης πλειοψηφίας. Τον συλλαμβάνουν μεμονωμένα άτομα με ευαίσθητους αισθητήρες, που βλέπουν πίσω από τις επιφάνειες και απορρίπτουν τις "εικόνες" που "στήνουν" κακόγουστοι πολιτικοί σκηνογράφοι και επικοινωνιολόγοι...


Οι πολλοί αποδέχονται τη μοίρα τους είτε λόγω αντικειμενικών αναγκών, είτε λόγω μικρών ή μεγάλων συμφερόντων που επέλεξαν να υπηρετούν. Ετσι, διαμορφώθηκε προιόντος του χρόνου μια κοινωνία "μακάρια", θριαμβεύτρια και νευρωτική. Χωρίς να σημαίνει αυτό, ότι αυτή ακριβώς η κοινωνία, δεν θα χάσει την ...ψυχική της στερεότητα και ότι δεν θα στήσουν προοδευτικά...χορό οι ίσκιοι μιας ακαταμάχητης υποψίας και πάμπολλες βεβαιότητες θα βρεθούν να έχουν στην άκρη τους αδυσώπητα ερωτηματικά.

Ισορροπούμε ως αντικείμενα μιας μεγάλης πλάνης. Ο "μακάριος"Ελληνας επαίρεται για μια γνώση που δεν ανταποκρίνεται σε τίποτα. Δεν σέβεται ούτε τον εαυτό του κι ούτε εμπιστεύεται τον διπλανό του. Μόνο κανένα σκύλο χαιδεύει, αν βέβαια είναι εξοικειομένος με τα ζώα. Εμπιστεύεται ακόμα, ωστόσο, τους πολιτικούς, τουλάχιστον τόσο ώστε να τον οδηγούν στις παρυφές της οδυνής, όπως κι αν αυτή εκδηλώνεται για τον καθέναν χωριστά. 

Η "εμπιστοσύνη" του βέβαια στους πολιτικούς συνδέεται με το "βόλεμα", έστω  το "ψευτο-βόλεμα" και το ό,τι εξασφαλίσουμε με τη λογική του "Φάγωμεν, πίωμεν, αύριον γαρ αποθνήσκωμεν". Τι μας νοιάζει η φτώχεια των άλλων;  Οπότε, μπορεί η ανεργία να είναι εφιαλτική και εκατομμύρια συμπατριωτών να έχουν πει το "ψωμί-ψωμάκι" ευρισκόμενοι κάτω από τα όρια της φτώχειας, αλλά οι συνήθειες-συνήθειες για τους "μακάριους" Ρωμιούς. Η παχύδερμη λογική των "ωραίων" αστών δεν επιτρέπει συναισθηματισμούς. Το πολύ-πολύ κάποια συμμετοχή σε κάποια εκδήλωση, σε κάποιο γκαλά, για την ενίσχυση των δυσπαραγούντων....Ετσι, για να "λαγοκοιμάται" η συνείδηση και να μην αντιδρά...

Η "μακαριότητα" μετέτρεψε τις κοινωνικές ομάδες σε παθητικά πλάσματα, εγκλωβισμένα είτε στην ανασφάλεια και τη φοβία, που, ούτως ή αλλέως, καλλιεργείται από το κυβερνητικό σύστημα, είτε σ' ένα πλέγμα συμφερόντων και βολέματος. Αβουλοι, επίπλαστα αισιόδοξοι και αδιόρθωτοι σπερμολόγοι ή βεμπαλιστές. Αδύναμοι επί της ουσίας, οι οποίοι κτυπάνε τους τενεκέδες τους, για να χορέψουν τσιφτετέλι οι διαπλεκόμενοι πολιτικοί και επιχειρηματίες, οι επίδοξοι "σωτήρες" τους.

Και οι απλοί πολίτες, που δεν μπόρεσαν να βρούν πρόσβαση στο "βόλεμα" παρακολουθούν παθητικά από τον καναπέ τους και αποκτούν "πρότυπα" και μετατρέπονται κι αυτοί σε "μακαρίους" μεν ως προς τη μη αντίδραση, πεινώντες δε.

"Μακάριοι" λοιπόν όσοι εποίησαν την πολιτική και την ιδεολογία τρόπο παραοικονομίας, αθλίων συναλλαγών και έφαγαν το καταπέτασμα... 

"Μακάριοι" όσοι ενεδύθησαν πορφύραν εξουσίας και τον λαό επλάνεψαν και τη "μακαριότητα" της κοινωνίας εγκαθίδρυσαν...

"Μακάριοι" οι ορώντες και μη βλέποντες την κοινωνική αθλιότητα και την εθνική μας κατάντια...

"Μακάριοι" οι αλλήθωροι, ότι τον άρτον ορώντες πέτρας ροκανίζουσι και χορταίνοντες κοιμούνται μακαρίως...

"Μακάριοι" οι γελοίοι, γιατί γλύτωσαν από τη σοβαρότητα...

Κακότυχοι όσοι Ηρακλείδες, γιατί η κοπριά του Αυγεία δύσκολα καθαρίζεται. Κακότυχοι όσοι αγαπάτε ουσιαστικά τον τόπο, γιατί υπερπλήθαιναν όσοι τον μισούν και ασελγούν σε βάρος του...

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Ελληνας θέλει με όλη του την ηθική δύναμη να επιβιώσει και να διατρέξει τις δύσκολες μέρες, που τελικά έγιναν δύσκολα χρόνια και δεν αποκλείεται να γίνουν "οδυνηρές" δεκαετίες. Θέλει να επιβιώσει, αλλά πρέπει πρώτιστα να αντιμετωπίσει τον εχθρό του, που δεν φαίνεται να τον έχει εντοπίσει ποτέ, από την αρχή. Τον τοποθετούσε πάντοτε έξω του, ποτέ μέσα του. Εκείνος ο εχθρός που βρίσκεται μέσα μας είναι η "μακαριότητα".

Τετάρτη 22 Μαΐου 2013

Welcome to the Greek Eldorado


A video with information about the gold mining project of the canadian mining company Eldorado Gold Corp. and the social resistance movement against destructive mining activities in Halkidiki, Greece



Πηγή: 
http://soshalkidiki.wordpress.com/2013/05/17/welcome-to-the-greek-eldorado-video-2/

Ψήφισμα αλληλεγγύης και συμπαράστασης στον ιερό αγώνα της Χαλκιδικής.


Φωτογραφία: Ψήφισμα   αλληλεγγύης  και  συμπαράστασης  στον  ιερό  αγώνα της  Χαλκιδικής.   

Η  τοπική επιτροπή  ,Θεσ/νίκης  -Χαλ/δικής ,στέκεται αλληλέγγυα και συμπαρίσταται στον  ιερό αγώνα των κατοίκων της Χαλκιδικής  για τη σωτηρία του  τόπου  και των ανθρώπων  που την κατοικούν  .Η  αδηφαγία των  κερδοσκόπων  θυσιάζει  το αληθινό χρυσάφι της  Χαλκιδικής : τα βουνά  ,τα νερά , τα αρχέγονα δάση ,τη θάλασσα ,μετατρέποντας  τον ευλογημένο από   τη  Φύση  τόπο ,σε  ατοπία ακυρώνοντας  στην ουσία , τους αληθινούς πόρους για μιά ενδογενή  αειφόρο ανάπτυξη ,οδηγώντας   νομοτελειακά τους κατοίκους  σε νέο ξεριζωμό .                     
      Η  διεθνής  εταιρεία  φίλων  Ν. Καζαντζάκη  πεπεισμένη ότι ανάπτυξη και ευημερία δεν υπάρχει εκεί όπου απουσιάζει  η  ιστορία , η ταυτότητα του τόπου  ,η μνήμη  ,ο πολιτισμός αγωνίστηκε  από  το 2007  για τη δημιουργία στέγης  πολιτισμού αφιερωμένη  στον οικουμενικό  στοχαστή  Ν. Καζαντζάκη και το alter ego  του , Γιώργη  Ζορμπά  παγκόσμιο σύμβολο  ελληνισμού , καθώς και τη  σχέση  του με την  ευρύτερη  περιοχή των  Μαντεμοχωρίων   .                                      
        Με την αμέριστη  στήριξη  της  Διεθνούς  Εταιρείας  Φίλων Ν . Καζαντζάκη που  δραστηριοποιείται σε  119  χώρες  ανά την οικουμένη και αριθμεί  πάνω από  
 5.000 μέλη η περιοχή θα μπορούσε να  μετατραπεί  σε  παγκόσμιο κέντρο πολιτιστικού  ενδιαφέροντος .                                                                                               
        Κανείς πιά δεν μπορεί να παραμένει αμέτοχος , στην ολοκαύτωση και την εκποίηση της  ελληνικής γης  που επιχειρείται  από τη Χαλκιδική  ίσαμε την Κρήτη.  
        Η έννοια του  χρέους της  ηθικής  ευθύνης  απέναντι  στα πατρικά χώματα  προβάλλει επιτακτική  όσο ποτέ άλλοτε .Το  βαθύ  ανθρωπιστικό  μήνυμα του   Ν.Καζαντζάκη  μας δείχνει  τον  δρόμο  :  " Να  διακρίνεις  τη πιο σύγχρονη κραυγή του ανθρώπου  και αυτή να υπηρετείς  με λόγο  και πράξη  ."                 
                                
     Γιούλη   Ιεραπετριτάκη   ,ιστορικός αρχαιολόγος              
                  εκπρόσωπος  Δ.Ε.Φ.Ν.Καζαντζάκη  Θεσ/νίκης -Χαλ/δικής

Η τοπική επιτροπή, Θεσσαλονίκης & Χαλκιδικής, στέκεται αλληλέγγυα και συμπαρίσταται στον ιερό αγώνα των κατοίκων της Χαλκιδικής για τη σωτηρία του τόπου και των ανθρώπων που την κατοικούν.

Τρίτη 21 Μαΐου 2013

Στα χνάρια του Καζαντζάκη και του Ζορμπά στην Ορεινή Χαλκιδική και το Άγιο Όρος

Ο "Αλέξης Ζορμπάς" του
Νίκου Καζαντζάκη στο                                                  
Παλαιοχώρι Χαλκιδικής




Στο Παλαιοχώρι έζησε ο Γιώργος Ζορμπάς (1867-1942), το πρόσωπο από το οποίο ο Νίκος Καζαντζάκης εμπνεύστηκε το έργο του Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά (πρ. εκδ. στα γαλλικά, Editions du Chene, 1947, πρ. εκδ. στα ελληνικά, Δίφρος, 1955). Το έργο αυτό  έγινε ταινία με διεθνή επιτυχία. Έχει τίτλο "Zorba the Greek"  είναι σε σκηνοθεσία Μιχάλη Κακογιάννη και μουσική Μίκη Θεοδωράκη με πρωταγωνιστές τους Alen Bates , Anthony Quinn kai Irene Papa .

Zorba book.jpgΣτο Παλαιοχώρι έζησε τα πιο κρίσιμα χρόνια της πολυτάραχης ζωής του. Στα 22 του χρόνια εγκαταστάθηκε σ΄αυτό και το εγκατέλειψε γύρω στα 44 του .
Ο ισχυρισμός, ότι ο Ζορμπάς, ήρωας του γνωστού μυθιστορήματος του Νίκου Καζαντζάκη, έζησε στο Παλαιοχώρι αντλείται από τα στοιχεία που παρουσιάζει ο λογοτέχνης Γιάννης Αναπλιώτης στο έργο του, "{Ο}αληθινός Ζορμπάς κι ο Νίκος Καζαντζάκης" (Αθήνα: Δίφρος, 1960), καθώς και στις αφηγήσεις της κόρης του Ζορμπά, Ανδρονίκης Κεχάεφ. Επίσης στο δοκίμιο του λαογράφου από το Καταφύγι Κολινδρού Πιερίας (το χωριό που γεννήθηκε ο Ζορμπάς) κ. Σόρμα και όλων όσων σχετίστηκαν μαζί του στην πολυτάραχη ζωή του.

" ....Επειδή λοιπόν η «Διεθνής Εταιρία Φίλων Ν. Καζαντζάκη» δια της τοπικής επιτροπής Β. Ελλάδος ενδιαφέρεται να εντάξει και το γραφικό Παλαιοχώρι σ’ ένα δίκτυο αδελφοποιημένων τόπων, κοινή συνισταμένη των οποίων, αποτελεί ο βίος και το έργο του Νίκου Καζαντζάκη , σας παρακαλούμε να μεριμνήσετε λοιπόν,  για την ανάδειξη των τοπικών στοιχείων προς την κατεύθυνση αυτή.
 Η δημιουργία Στέγης – Μουσείου  “Σπίτι Ζορμπά - Καζαντζάκη” (Πολυχώρος Πολιτισμού , Λαογραφικό Μουσείο ,στέγη Μεταλλωρύχου , και παράλληλα στέγη της  Κρήτης & του  Καζαντζάκη ) , θα αποτελούσε μία πράξη υψηλής πολιτιστικής αξίας για την ενδοχώρα της Χαλκιδικής, δίνοντας ώθηση σ’ ένα νέου τύπου τουρισμό, που αναβαθμίζει τους  ιστορικούς οικισμούς ενισχύοντας τα  ίχνη της ιστορικής μας μνήμης και της τοπικής, πολιτιστικής παράδοσης. ....
επιστολή ΔΕΦΝΚ , Θεσσαλονίκη 24 Μαρτίου 2008


             
      


Δευτέρα 20 Μαΐου 2013

κε Πάχτα γιατί δεν παραιτείστε ;


Χριστός Ανέστη σε όλους

Η Βία είναι καταδικαστέα από όπου και αν προέρχεται .-

Κε Πάχτα ...


προσπάθησα πολλές φορές να εξηγήσω την στάση σας με τρόπο που να μην αφήνει σκιές ....

Θεωρώ ότι υπήρξα τε υποψήφιος δήμαρχος, βουλευτής, υπουργός και επανήλθατε στο προσκήνιο ως δήμαρχος άρα στην ματαιότητα ετούτης της ζωής ... ίσως το μόνο που να απέμεινε να είναι η λογική της βιολογικής συνέχειας των απογόνων και η ΚΑΛΗ ΑΝΑΜΝΗΣΗ με αποκορύφωμα ένα μαρμάρινο μνημείο .

Εκεί ακριβώς  έχω το μεγάλο πρόβλημα να καταλάβω σήμερα την στάση σας !!!!

Παρασκευή 17 Μαΐου 2013

Τι θα γίνει με την σκόνη από τις ΣΚΟΥΡΙΕΣ ;


Σήμερα όλοι ... βρήκαμε τα αυτοκίνητα μας ... "ολίγον λερωμένα" !!!

και όταν λέμε όλοι .... εννοούμε όλοι .....
οι Δημότες του Δήμου Αριστοτέλη, οι κάτοικοι της Χαλκιδικής, οι κάτοικοι της Θεσσαλονίκης,           ολόκληρη η γεωγραφική ενότητα της Βόρειας Ελλάδας αλλά και στο σύνολο της η Ελλάδα !!!!

Αλλά κύριοι/ες ....