Οι τρεις ρόλοι της γυναίκας

Πώς το μάνα, μανούλα, μητέρα, μαμά έγινε στην πορεία μάνα, σύζυγος, εργαζόμενη

Venus of Willendorf. 
Photo: Don Hitchcock, 2015
Source: Original in the Vienna Natural History Museum

Στην προσπάθεια της να βγει από την καταπίεση των προηγούμενων χρόνων και να βελτιώσει τη θέση της, η γυναίκα του σήμερα κατάφερε να επιβάλει καινούργιες ιδέες και αντιλήψεις για τη φύση του ρόλου της. Kρατώντας απόσταση από τη θέση της παραδοσιακής μητέρας και συζύγου, ώστε να έχει περιθώριο επιλογής, προσανατολίζεται σε διαφορετικές επιδιώξεις. Eτσι, το αιώνιο ερώτημα παιδιά και σύζυγος ή καριέρα χάνει τον άλλοτε αντικρουόμενο χαρακτήρα του.

Άθικτοι, περήφανοι άνθρωποι

Γενναιοδωρία είναι να δίνεις περισσότερα απ όσα μπορείς. Περηφάνεια είναι να παίρνεις λιγότερα από αυτά που χρειάζεσαι…

Είναι κάποιοι άνθρωποι που χαράζουν μια πορεία στην ζωή τους, επιμένοντας να ακολουθούν αξίες που μπορεί να μην εκτιμούνται πια. Κάποιοι μπορεί να τους βλέπουν «μικρούς», μα μέσα τους να ζηλεύουν την δύναμή που αυτοί δείχνουν. Σαν έναν Δον Κιχώτη που τολμά να τα βάζει με ανεμόμυλους ενώ αυτοί φοβούνται.

Νηστεύσαντες και μη νηστεύσαντες

Η Ανάσταση. Νωπογραφία από την Μονή της Χώρας.

Στην πανηγυρική Θεία Λειτουργία της Ανάστασης, λίγο πριν από το τέλος, ο ιερέας διαβάζει τον Κατηχητικό λόγο του Ιωάννη του Χρυσοστόμου «Ει τις ευσεβής καί φιλόθεος απολαυέτω της καλής ταύτης και λαμπρης πανηγύρεως». Ακούγεται μόνο στην Ανάσταση, μία φορά τον χρόνο.

Πάντα με συγκλόνιζε αυτό το κείμενο. Το άκουγα μικρός από τον ιερέα πατέρα μου, που βιώνοντας τη στιγμή απέδιδε την κορύφωση αυτή της αναστάσιμης λειτουργίας με τον ιδιαίτερο μυσταγωγικό τρόπο του.

ΦΕΥΓΕΙ Η ELDORADO!

April 1, 2017

Μετά από μία αστραπιαία κίνηση από πλευράς της κυβέρνησης, έφτασαν επιτέλους τα χαρμόσυνα! 

Τα χαράματα της 1ης Απρίλη αλυσοδέθηκε στην είσοδο του εργοταξίου η βουλευτής της Χαλκιδικής κ. Ιγγλέζη μαζί με τον Υπουργό κ. Σταθάκη και άλλα μέλη της κυβέρνησης.

Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες λένε ότι θα ήταν και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός αλλά δυστυχώς έχασε την πτήση του τελευταία στιγμή όταν έπεσε σε συνέδριο παπάδων και του πήρε πάνω από 40 λεπτά να φιλήσει όλα τα χέρια. Η υπηρεσία εδάφους δεν τον περίμενε και ο Πρωθυπουργός μας φώναζε στον πιλότο «Ρε θες να βγει ο Κούλης;», χωρίς να πάρει καμία απάντηση.

Στο σημείο όπου οι αλυσοδεμένοι αγωνιστές ρίσκαραν την ζωή τους, βρίσκονταν εκατοντάδες συναγωνιστές από τον Δήμο Αριστοτέλη και αλληλέγγυοι από τους γύρω Δήμους. Η πίεση αυτή φάνηκε αρκετή για να έρθουν 25,5 διμοιρίες ΜΑΤ με επικεφαλής τον κ. Τόσκα (τον Υπουργό) και να συλλάβουν με την αυτόφωρη διαδικασία όλους τους διοικητικούς της Ελληνικός Χρυσός και να βάλουν λουκέτο μία και διά παντός στο φονικό εργοτάξιο.

Τι ήταν το καλίγωμα που βοηθούσε άλογα, μουλάρια, γαϊδούρια να μεταφέρουν τα φορτία τους!

Επειδή τα ζώα (άλογα, μουλάρια, γαϊδούρια) που μετέφεραν φορτία, βάδιζαν και σε ανώμαλους δρόμους, κάτω από τις οπλές τους έβαζαν σιδερένια ελάσματα που είχαν σχήμα σαν την οπλή, που τα ονόμαζαν πέταλα.

Η Ελλάδα και η κρίση : πρόβλημα μακροχρόνιο και πολιτικό

  

1. Πώς μπορεί να βγει κανείς από αυτόν τον φαύλο κύκλο κρίσεων, ο οποίος όπως είπατε πρόσφατα διατηρείται από τα μέσα του 19ου αιώνα;

Έτσι γίνονται οι μπίζνες στην Ελλάδα (κορόιδα)

Τρεις μήνες πριν από τις εκλογές του 2004 η κυβέρνηση Σημίτη αποφασίζει να πουλήσει τα Μεταλλεία Χρυσού στη Χαλκιδική. Χωρίς ξεκάθαρο και ανοικτό διαγωνισμό τα μεταλλεία περνούν στα χέρια της Ελληνικός Χρυσός η οποία ανήκει στον όμιλο ΕΛΛΑΚΤΩΡ του Γ. Μπόμπολα, έναντι ποσού 11 εκατ. ευρώ. Ακόμη και τότε όλοι έλεγαν ότι το τίμημα είναι ελάχιστο, ωστόσο, τότε δεν υπήρχαν άδειες για εξόρυξη.

(Υποσημείωση, στο οικονομικό επιτελείο είναι τότε ο Χρήστος Πάχτας ο οποίος σήμερα είναι δήμαρχος Αριστοτέλη, της περιοχής που βρίσκονται τα ορυχεία χρυσού)

Τα χρόνια περνούσαν και ο αετός έμαθε να ζει σαν κότα.

Ενας βοσκός ζούσε σε μια καλύβα κοντά σε κάποιο δάσος και λίγο πιο μακρυά από το βουνό είχε το κοτέτσι του και το κοπάδι με τις κατσίκες.

Τη χρονιά εκεί η ξηρασία ήταν μεγάλη και δεν υπήρχε χορτάρι. Έτσι, ο βοσκός αποφάσισε να πάει τις κατσίκες του στην κορυφή του βουνού, όπου η υγρασία πιθανόν να ήταν μεγαλύτερη και όπου ήλπιζε να βρει δροσερό χορτάρι για τα ζώα του.

Όταν έφτασε εκεί ψηλά, άφησε τα ζώα του να βοσκήσουν ώρες πολλές, ώσπου νύχτωσε και αποφάσισε να κατέβει στην καλύβα του. Κατηφορίζοντας με το κοπάδι του είδε μπροστά του μια μεγάλη αετοφωλιά. Πλησιάζοντας, αντίκρισε δυο αετόπουλα, το ένα σκοτωμένο αφού είχε πέσει έξω από την φωλιά, και το άλλο, αν και σάλευε, έδειχνε σοβαρά τραυματισμένο.

Ο βοσκός δεν συμπαθούσε καθόλου τους αετούς διότι τους θεωρούσε εχθρικά πουλιά. Κάποτε είχαν επιτεθεί στις κατσίκες του και του είχαν πάρει μια κότα. Λυπήθηκε όμως το τραυματισμένο πουλάκι και το πήρε μαζί του στην καλύβα του. εκεί το περιποιήθηκε όπως μπορούσε και το τάιζε με κομματάκια κρέας αφήνοντας τη φύση να κάνει τα υπόλοιπα. Το πουλί έγινε καλά και άρχισε να μεγαλώνει, ώσπου έγινε ένας μεγάλος, εντυπωσιακός αετός.

Από την στιγμή που το αετόπουλο ενηλικιώθηκε, τα πράγματα άλλαξαν. Ο βοσκός, που ήταν περήφανος για το καλό που είχε κάνει, άρχισε να ανησυχεί. Δεν μπορούσε με τίποτα να ξεχάσει τις εικόνες που είχαν χαραχτεί στη μνήμη του για όσα είχαν κάνει στο παρελθόν οι αετοί στις κατσίκες και στις κότες του.

Γιάννης Μίχος: ο Δούρειος Ίππος στην καρδιά του κινήματος;

αναπαραγωγή από blogg της Νέλλυ Ψαρρού 

http://www.nellypsarrou.com/index.php?option=com_content&task=view&id=461&Itemid=80

Πολλοί που δεν γνωρίζουν τα καθέκαστα στον δήμο Αριστοτέλη αναρωτιούνται γιατί παραιτήθηκε ο δήμαρχος Γιάννης Μίχος, εικάζοντας μάλιστα σε δημοσιεύματα ότι φοβόταν για τη ζωή του. Η λιτή ανακοίνωση του ιδίου δεν λέει και πολλά πράγματα: “Προσωπικές και επαγγελματικές αρμοδιότητες και υποχρεώσεις, σε ένα αβέβαιο οικονομικό και πολιτικό περιβάλλον, με οδηγούν για το καλό του τόπου και της παράταξης, να κάνω έγκαιρα ένα βήμα πίσω...”.

Η αλήθεια πάντως έχει να κάνει με το ποιος είναι ο Γιάννης Μίχος και ποιοι τον πλάσαραν ως δήμαρχο στο κίνημα.

Στη φωτογραφία αριστερά εικονίζεται ο δήμαρχος Αριστοτέλη Γιάννης Μίχος, με τον πρωθυπουργό τότε Αντώνη Σαμαρά (που κρατά τον βουλευτή Χαλκιδικής κ. Ευθύμη Καρανάσιο), στον εορτασμό για τα "40 χρόνια ΝΔ" στις 27 Σεπτέμβρη 2014 στην Καλλιθέα Χαλκιδικής. Εκείνη τη μέρα γινόταν και η μεγάλη συναυλία ενάντια στην εξόρυξη, στην Ιερισσό, από την οποία "πέρασε" για λίγο αργά το βράδυ ο κ. Μίχος, μετά το συνέδριο.


Ποιος είναι ο Γιάννης Μίχος

O Γιάννης Μίχος, είναι ο ιδρυτής, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του Ομίλου εταιριών Epsilon Net. Αποφοίτησε από την Ανώτατη Βιομηχανική Σχολή Θεσσαλονίκης, έχει εργαστεί ως οικονομικός και φορολογικός σύμβουλος σε μεγάλες επιχειρήσεις αλλά και ως επιστημονικός συνεργάτης του ΤΕΙ ΣΕΡΡΩΝ. Έχει διατελέσει μέλος του Δ.Σ του Συνδέσμου Βιομηχάνων Βορείου Ελλάδος και αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Α.Ε και Ε.Π.Ε., καθώς και πρόεδρος του Αναπτυξιακού Συνδέσμου Πολιτών Χαλκιδικής (ΑΣΠΟΧΑ). Επιτυχημένος και βραβευμένος επιχειρηματίας, δεν έχει ασχοληθεί ενεργά στο παρελθόν με την πολιτική, αν και το είχε προσπαθήσει στο παρελθόν: συμμετείχε ως υποψήφιος νομαρχιακών εκλογών Θεσσαλονίκης 2006 με το σχήμα των Οικολόγων Πράσινων, ενώ προσπάθησε ανεπιτυχώς να συνδεθεί ως υποψήφιος σε εκλογικό συνδυασμό στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2010 στον δήμο Σταγείρων-Ακάνθου – ανεπιτυχώς επειδή είχε απαιτήσει να τεθεί επικεφαλής και δεν δέχτηκε να είναι απλώς υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος.

Όσον αφορά το κίνημα εναντίον της εξόρυξης, ο κ. Μίχος είχε μερικές περιορισμένες παρουσίες το 2010: η μία όταν συμμετείχε σε ενημερωτική συζήτηση σε τριήμερο στο βουνό σχετικά με τις δυνατότητες ανάπτυξης μονάδων pelet, και έναν κύκλο διαλέξεων στη Μεγάλη Παναγιά, τα Νέα Ρόδα και τη Θεσσαλονίκη όπου ανέλυσε το οικονομικό ζήτημα της μεταβίβασης της εταιρείας και της χρηματιστηριακής ανατίμησης της μετοχής της που τελικά απέφερε κέρδος μεγαλύτερο από 300 εκ. ευρώ στον κ. Κούτρα. Για τις τελευταίες του τοποθετήσεις μηνύθηκε από την Ελληνικός Χρυσός για 1 εκ. ευρώ. Στην αγωγή άσκησε και ο ίδιος ανταγωγή για το ίδιο ποσό. Η δικαστική αυτή διαμάχη έληξε με απόσυρση εκατέρωθεν των κατηγοριών την άνοιξη του 2014, αφού πήρε το χρίσμα για δήμαρχος και πριν τις αυτοδιοικητικές εκλογές.

Άλλη συμμετοχή του δεν υπάρχει στο κίνημα – άλλωστε δεν διέμενε μόνιμα στη Χαλκιδική. Το ερώτημα λοιπόν είναι: με τόσο ελάχιστη συμμετοχή στο κίνημα, πώς έγινε αυτοδιοικητικός εκπρόσωπός του;